Blogs - News

Ζούμε στη χρυσή εποχή της μετριότητας,

βρισκόμαστε στο «Τέλος της Ιστορίας»,

όπου η μετριότητα γίνεται αγοραία αξία

και ομορφιά δίχως ουσία.

Τρόπος Ζωής

 «Η κουλτούρα της μετριότητας αξίζει να αποτύχει», έγραψε ο δημοσιογράφος Dean Kissick. Σήμερα, ο σύγχρονος (δυτικός) πολιτισμός είναι ισοπεδωμένος και ομοιογενής. Θυμίζει μια επίπεδη γραμμή χωρίς διακυμάνσεις και διαφοροποιήσεις. Το απόλυτο φλατ. Το πολιτισμικό περιεχόμενο που παράγεται είναι, ως επί το πλείστον, υπερδιεγερτικό και παράλληλα «μουδιασμένο», αλγοριθμικά βελτιστοποιημένο για μαζική απήχηση. Παρ΄όλο που η κοινωνία κάνει βήματα προς την αποδοχή της διαφορετικότητας, η κυρίαρχη κουλτούρα παραμένει έντονα ομοιογενής και τυποποιημένη.

Παρά όλες τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε όπως ακρίβεια, άνοδος του εθνικισμού, κλιματική αλλαγή, τεχνητή νοημοσύνη οι οποίες θα μπορούσαν να εμπνεύσουν και να προσφέρουν αρκετό υλικό για τη δημιουργία ουσιαστικής τέχνης, η υπερπληροφόρηση στην μετακαπιταλιστική εποχή και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές παγιώνουν μια κατάσταση μηδενιστική και βασανιστικά χλιαρή. 

Υπάρχει η αίσθηση ότι η κοινωνία εδώ και χρόνια κάνει κύκλους ενώ οι «τεχνολογικοί γίγαντες» αναδύουν ολοένα και πιο μεγάλη τεχνολογία που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο δημιουργικά, αντιθέτως (με κάποιες εξαιρέσεις) η τεχνολογία αυτή παράγει τόνους ομοιογένειας και πλήξης. Αν το μήνυμα είναι το μέσο, ​​τότε το σημερινό μέσο είναι…μέτριο!

Στο βιβλίο τους «The Age of Earthquakes», οι συγγραφείς Shumon Basar, Douglas Coupland και Hans Ulrich Obrist επινοούν τη λέξη «χαζέξυπνος» (smupid) για να περιγράψουν την ιδέα ότι ως ανθρωπότητα ποτέ δεν ήμασταν πιο έξυπνοι και παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε αισθανθεί ποτέ πιο χαζοί. «Το μέτριο ανυψώνεται στο ίδιο επίπεδο με την αριστεία».

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι μας να αποβάλλουμε την μετριότητα από τη ζωή μας και να την εξορίσουμε σε κάποιο ερημονήσι. Θα ήταν εντελώς μη ρεαλιστικό να εξαφανίσουμε οτιδήποτε βαρετό και μη αξιόλογο από την αγορά. Και δε χρειάζεται κιόλας! Εξάλλου, το ότι κάτι είναι μέτριο δεν σημαίνει ότι είναι και κακό. Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και να μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε την μετριότητα γύρω μας, ακόμα κι όταν κάποιες μέτριες καταστάσεις έχουν πλάκα και μας κάνουν να περνάμε καλά.  

Θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι το μέτριο είναι μέτριο γιατί συχνά πλασάρεται ως cool, διαφορετικό και φρέσκο κι ως τέτοιο «σπρώχνεται» στο feed μας στα social, στην τηλεόραση κ.α. Οι αλγόριθμοι σου λένε τι να ακούσεις, τι να δεις, πώς να ντυθείς ή σαν ποιον να ντυθείς. Φυσικά η διάκριση μεταξύ μετριότητας και πρωτοτυπίας δεν είναι κάτι νέο. Ούτε η ανάδειξη μέτριων τάσεων, προσωπικοτήτων και προϊόντων είναι καινούργια. Πάντα υπήρχαν μετριότατοι άνρθρωποι σε διευθυντικές θέσεις, όπως υπήρχαν και αδιάφοροι συγγραφείς, σκηνοθέτες, παρουσιαστές, πολιτικοί. Αυτό που έχει αλλάξει είναι οι οικονομικές συνθήκες που δημιούργησαν μια τόσο αδιάφορη πραγματικότητα. 

Ταυτόχρονα, ζούμε σε μια ιντερνετική κουλτούρα όπου κοινωνία και κεφάλαιο είναι αδιαχώριστες έννοιες και όλοι υπόκεινται στις εξουσίες της αγοράς. Το να είσαι μέτριος είναι επομένως αναπόφευκτο.

Στη χρυσή εποχή της μετριότητας υπάρχουν και πιο σοβαρές συνέπειες, πέρα ​​από τις τάσεις της μόδας και την συχνά κακή τέχνη του AI. Η σύγχρονη ενημέρωση, η οποία παράγεται για τις μάζες, είναι δηλαδή προσαρμοσμένη και σχεδιασμένη για την πλειοψηφία, πράγμα ιδιαίτερα ανησυχητικό για την υγεία της δημοκρατίας.

Μεσότητα και μετριότητα μια επώδυνη σύγχυση

Οι περισσότεροι συγχέουμε τις έννοιες της μετριότητας και του μέτρου. Ένας μέτριος άνθρωπος είναι μια υποτιμούμενη προσωπικότητα, καθώς σηματοδοτεί ελλείψεις και πλήττει την αίσθηση του προσδοκώμενου υποκειμενικού μεγαλείου μας.
Η βαθιά και σύμπλοκη σχέση νοημοσύνης και συναισθημάτων τροφοδοτεί επιδραστικά και μια εννοιολογική σύγχυση ανάμεσα στον μέσο άνθρωπο, τη μέση συμπεριφορά και τη μετριότητα, ως αξιολογική εκτίμηση.  Αυτός που εννοούμε ως μέσο άνθρωπο, υπακούει σε δεοντολογικούς κανόνες. Εξίσου δεοντολογικά, αλλά αξιολογικά άχρωμα, συμπεριφέρεται και ο «μέτριος» άνθρωπος. Οι δύο έννοιες, μέσου και μέτριου, νοούνται κατά συγκεχυμένο τρόπο. Στην πραγματικότητα, μοιάζει να έχουμε κατασκευάσει ένα δίπολο που αποδίδει διαφορετικές αξιολογήσεις. Ο μέσος άνθρωπος ακολουθεί μια πεπατημένη, έναν κοινά αποδεκτό τρόπο ζωής. Εντάσσεται στους κανόνες συμπεριφοράς και την επικρατούσα ηθική. Ο μέτριος, από την άλλη, με την ίδια στάση, απλώς αξιολογείται με κριτήριο την αναγνωρισιμότητα και την αποδοχή σε αυτό το κραταιό και αποδεκτό πλαίσιο κοινωνικής δράσης.

Αν η μεσότητα είναι το σημείο ισορροπίας μεταξύ συναισθήματος και νόησης, η μετριότητα είναι ο εγκλωβισμός στην τροχοπέδη του είθισται και του δέοντος.

Σε μια κοινωνία που αποθεώνει το μέτριο, περιορίζει την αριστεία ενώ κυριαρχούν η μιζέρια, η ζήλεια, η απάθεια και η αποποίηση ευθυνών δεν πρέπει να απορεί κανείς για την ποιότητα των προτύπων που κυριαρχούν.

Οι μέτριοι συχνά παραγκωνίζουν τους καλούς και σχεδόν όλοι φθονούν τους άριστους. Είμαστε παραδομένοι στην προχειρότητα, δεν προσπαθούμε να λύσουμε πραγματικά προβλήματα, βάζουμε τρικλοποδιές στους άλλους για να μην μας ξεπεράσουν, δεν είμαστε δημιουργικά περίεργοι, παρά μόνο αρνητικά κουτσομπόληδες, δεν λέμε ποτέ μπράβο σε κανέναν και σπάνια λέμε ευχαριστώ.

Η “κουλτούρα της μετριότητας”, διαπερνά πολλούς θεσμούς, βιομηχανίες και υπηρεσίες. Στόχος της μετριότητας είναι να ελαφρύνει το φόρτο εργασίας, να ξεφύγει με τη λιγότερη προσπάθεια και να αποφύγει τη λογοδοσία. Η ατολμία οδηγεί στη μετριότητα η οποία είναι μια ύπουλη ασθένεια που αργά αλλά σταθερά καταστρέφει τα αποθέματα ζωντάνιας, καινοτομίας και ενέργειας μιας κοινωνίας, ενός οργανισμού ή μιας επιχείρησης.

Αυτό το "βόλεμα" με την προχειρότητα, σε μια κοινωνία που αποθεώνει ζητωκραυγάζοντας το μέτριο που συνάδει με την έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας αλλά και εν τέλει με την αποποίηση των ευθυνών όταν το αποτέλεσμα δεν είναι το προσδοκώμενο, είναι η πηγή του κακού.

Μέτριοι άνθρωποι, μέτριοι στόχοι, μέτριες πολιτικές, μέτρια αντιμετώπιση και το κακό ποτέ δεν χτυπιέται στη ρίζα του.

Χρησιμοποιώντας δικαιολογίες όπως: ”Δεν έχω το κατάλληλο πτυχίο”, ”Είμαι πολύ μεγάλος”, ”Είναι πολύ δύσκολο”, ”Δεν έχω χρόνο”,  “Δε θα με αφήσουν” Φοβόμαστε πιο πολύ να πετύχουμε παρά να αποτύχουμε. 

Είναι δεδομένο, ότι όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε φταίνε πάντα οι άλλοι, γιατί εμείς δεν φταίμε ποτέ σε τίποτα. Έτσι έχουμε μάθει, ότι φταίει το σύστημα, η κυβέρνηση, η προηγούμενη κυβέρνηση, οι Τούρκοι, τα εμβόλια και η πανσέληνος. Δεν έχουμε εκπαιδευτεί να παίρνουμε την τύχη στα χέρια μας αλλά περιμένουμε να την καθορίσουν ‘οι άλλοι’ για εμάς.

«Οι ευκαιρίες στη ζωή είναι απεριόριστες γι’ αυτούς που δρουν και τις αναζητούν».

Η τεχνολογία με τη ραγδαία εξέλιξη που έχει γνωρίσει τις τελευταίες δεκαετίες έχει επηρεάσει -θετικά, αλλά και αρνητικά- τις περισσότερες εκφάνσεις του καθημερινού βίου, δημιουργώντας πρωτόγνωρα δεδομένα για την περαιτέρω προώθηση της δημιουργικότητας, αλλά και νέες συνθήκες για τους στόχους που θέτουν πλέον οι άνθρωποι.

Ανάμεσα στα θετικά είναι :

• Ανανέωση  και βελτιστοποίηση  στις συνθήκες εργασίας
• Σημαντική ενίσχυση στον τομέα της υγείας
• Βελτίωση στην καθημερινότητα των πολιτών
• Αποτελεσματικότερη αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών
• Διάδοση του πολιτισμού και ενίσχυση του μορφωτικού επιπέδου

Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος αντί να υπηρετεί τις ανάγκες της ανθρωπότητας, προσανατολίζεται στην εξυπηρέτηση τεράστιων οικονομικών συμφερόντων ή πολιτικών σκοπιμοτήτων, με συνέπεια να παρεκκλίνει από τους ανθρωπιστικούς της σκοπούς.

Φαινόμενα που πιστοποιούν την παραπάνω διαπίστωση είναι:

• Στράτευση της επιστημονικής γνώσης σε πολεμικούς εξοπλισμούς – κίνδυνος για την ειρήνη.  Η δύναμη της επιστημονικής γνώσης χρησιμοποιείται στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού για την εξασφάλιση της υπεροπλίας.
• Οικολογικό πρόβλημα.  Η επιστημονική γνώση πολλαπλασιάζει την παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον με την αλόγιστη βιομηχανική ανάπτυξη και την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, με συνέπεια να διαταράσσεται η οικολογική ισορροπία.
• Κερδοσκοπική διαχείριση του επιστημονικού πλούτου.  Σημαντικοί κίνδυνοι απορρέουν από την κερδοσκοπική διαχείριση και την οικονομική εκμετάλλευση των επιστημονικών ανακαλύψεων, ιδιαίτερα στον τομέα της Γενετικής.

Οι μεγάλοι κίνδυνοι ωστόσο είναι και εκείνοι που προκύπτουν από την ανάπτυξη της Τεχνικής Νοημοσύνης με εστίαση στους παρακάτω :

Το Deepfake που εξαπλώνεται και η παγίδα με τις διαφημίσεις

Ένα επικίνδυνο φαινόμενο απάτης που απασχολεί τις κυβερνήσεις και τις διωκτικές Αρχές σε παγκόσμιο επίπεδο και έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις και στη  χώρα μας είναι το deepfake  Δηλαδή τα βίντεο, οι φωτογραφίες και κάθε είδους οπτικό ή ηχητικό υλικό, το οποίο έχει δημιουργηθεί με εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης με στόχο την εξαπάτηση των πολιτών. Οι διαδικτυακές εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες παρέχονται πλέον είτε δωρεάν είτε με χαμηλό αντίτιμο, «μαθαίνουν» τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου και αντικαθιστούν το πρόσωπο ή τη φωνή του.

Τα deepfake μπορούν να καταστρέψουν κάποιον προσωπικά ή να προκαλέσουν προβλήματα στην εθνική ασφάλεια μιας χώρας, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ότι ίσως στο μέλλον να γίνουν αιτία ακόμα και για διπλωματικές κρίσεις.

Ο κίνδυνος εξαπάτησης του κοινού από διαφημίσεις που προβάλλονται σε έγκυρα και αξιόπιστα sites είναι μεγάλος αφού εμφανίζονται πρόσωπα υψηλής αναγνωσιμότητας να διαφημίζουν φάρμακα και επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα και χρυσό.

Θα πρέπει όλοι να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε αντίστοιχες διαφήμισης επενδυτικών προγραμμάτων, είτε για τη διακίνηση και πώληση φαρμάκων μέσω διαδικτύου η οποία  απαγορεύεται ρητά από τη νομοθεσία της χώρας μας.

Τα Spam & Scam emails (ανεπιθύμητα ή ψευδή emails) η συχνότερη απειλή στο διαδίκτυο.

Πρόκειται για διαφημιστικά, online αγαθά, πορνογραφικού περιεχομένου, τζόγου, dating, φιλανθρωπικές δωρεές καθώς και ψεύτικες ειδοποιήσεις για ιούς.

Το email έχει γίνει ένα κρίσιμο μέρος της ζωής μας. Από σημαντικές επιχειρηματικές επικοινωνίες έως προσωπικά μηνύματα, τα email έχουν γίνει ένας ζωτικός τρόπος επικοινωνίας. Ωστόσο, με την άνοδο της χρήσης τους, έχουν γίνει πρωταρχικός στόχος για τους εγκληματίες του κυβερνοχώρου. Αυτό αφορά εταιρείες και ιδιώτες, καθώς τα email δημιουργούν σημαντικό κίνδυνο παραβίασης δεδομένων και κλοπής ταυτότητας. Eπομένως είναι  επιτακτική ανάγκη για όλους να κατανοήσουμε και να υιοθετήσουμε τις βέλτιστες πρακτικές ασφάλειας email.

Για να αποτρέψουμε αντίστοιχα emails ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα :

1. Ενεργοποιήστε τον έλεγχο ταυτότητας δύο παραγόντων (2FA) ή τον έλεγχο ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων (MFA)
2. Χρησιμοποιήστε ισχυρούς κωδικούς πρόσβασης
3. Κρυπτογράφηση email και ασφαλείς συνδέσεις
4. Χρησιμοποιήστε κρυπτογραφημένες συνδέσεις
5. Μην αποκτάτε πρόσβαση στο email μέσω μη ασφαλών δικτύων Wi-Fi
6. Χρησιμοποιήστε μια ασφαλή πύλη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
7. Δεν αναγράφουμε τη διεύθυνση email μας οπουδήποτε

Όπως όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε όσο η τεχνολογία εξελίσσεται θα αναπτύσσονται νέοι  κίνδυνοι, με την απαραίτητη προσοχή όμως μπορούμε να επωφελούμαστε μόνο από τα θετικά της και να προστατευόμαστε από τα αρνητικά

Μία από τις γνωστότερες αγχώδεις διαταραχές είναι η διαταραχή πανικού, η οποία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τις αυτόματες κρίσεις πανικού. 

Αν οι κρίσεις πανικού δεν επιλυθούν άμεσα, υπάρχει περίπτωση να οδηγήσουν σε αγοραφοβία, δηλαδή σε φόβο του πάσχοντος ατόμου να βρίσκεται μόνο του εκτός της οικείας του ή να βρίσκεται μέσα σε πλήθος. 

Οι κρίσεις πανικού δεν εμφανίζονται στη ζωή των ανθρώπων ξαφνικά, αλλά αποτελούν το αποτέλεσμα μιας μη ευτυχισμένης ζωής. Ένας άνθρωπος που βιώνει κρίσεις πανικού δεν ήταν ευτυχισμένος πολύ καιρό πριν την εμφάνισή τους. Έτσι, οι κρίσεις εμφανίστηκαν ως το σωτήριο “καμπανάκι” για να του υπενθυμίσουν εμφατικά όσα προβλήματα αρνιόταν τόσο καιρό να δει.

Η κρίση πανικού είναι ένα αίσθημα φόβου και άγχους που μπορεί να μας κυριεύσει εντελώς ξαφνικά και συνήθως συνοδεύεται από έντονα σωματικά συμπτώματα.

Συμπτώματα των κρίσεων πανικού

• Δύσπνοια, γρήγορη αναπνοή ή δυσκολία στην αναπνοή
• Ζαλάδα ή αίσθημα λιποθυμίας
• Μη ανεκτικότητα στον έντονο φωτισμό
• Γρήγορος καρδιακός παλμός και σφίξιμο στο στήθος
• Ιδρώτας περισσότερο από το συνηθισμένο
• Τρέμουν και ταλαντεύονται τα πόδια
• Τρόμος
• Ισχυρός φόβος ότι σας συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό στην Υγεία σας, ότι πάθατε εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο.

 Τι προκαλεί τις κρίσεις πανικού;

• Άγχος που προκαλείται από μια δύσκολη εμπειρία
• Άγχος για πράγματα όπως οι εξετάσεις, οι φιλίες ή οι σχέσεις
• Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου
• Μια τρομακτική εμπειρία όπως η κακοποίηση ή η παραμέληση
• Μια βίαιη εμπειρία

Κρίσεις πανικού σε παιδιά και εφήβους

 Οι κρίσεις πανικού συχνά ξεκινούν κατά την εφηβεία, αν και μπορεί να ξεκινήσουν και κατά την παιδική ηλικία και μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρό άγχος, καθώς και να επηρεάσουν άλλα μέρη της διάθεσης ή της λειτουργικότητας του παιδιού.

Ορισμένα παιδιά αρχίζουν να αποφεύγουν καταστάσεις στις οποίες φοβούνται ότι μπορεί να εκδηλωθεί κρίση πανικού. Οι έφηβοι μπορεί να κάνουν χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών για να μειώσουν το άγχος τους. Εάν δεν αναγνωριστούν και δεν αντιμετωπιστούν, οι κρίσεις πανικού μπορεί να προκαλέσουν μελλοντικές επιπλοκές στα παιδιά, όπως σοβαρή κατάθλιψη και αυτοκτονική συμπεριφορά.

Με έγκαιρη διάγνωση, τα παιδιά που βιώνουν κρίσεις πανικού συνήθως ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία.

Οι κρίσεις πανικού είναι απολύτως ιάσιμες, ανεξάρτητα από το διάστημα και τη συχνότητά τους μπορείς να απαλλαγείς εντελώς από αυτές επιλέγοντας τη σωστή θεραπευτική κατεύθυνση. 

Αντιμετώπιση

• Σε παγκόσμια κλίμακα η αντιμετώπιση των κρίσεων απαιτεί συνήθως ένα συνδυασμό φαρμακευτικών και συμπεριφορικών παρεμβάσεων. Η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει πως ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας θεωρείται πιο ασφαλής διότι τα φάρμακα μπορούν μεν να ελαττώσουν σύντομα τα αρνητικά συμπτώματα, αλλά η θεραπεία μόνο με φάρμακα οδηγεί σε εξίσου ταχεία υποτροπή. Επομένως ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με συμπεριφορικές θεραπείες και τεχνικές χαλάρωσης παρουσιάζει σταθερά καλύτερη ανταπόκριση. Υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες οι πάσχοντες ξεπερνούν τις κρίσεις μόνο με ψυχοθεραπευτική βοήθεια. Ωστόσο είναι απειροελάχιστες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεπέρασαν εντελώς μόνοι τους και χωρίς καμία απολύτως βοήθεια τις κρίσεις.

• Υπάρχουν ψυχοθεραπευτικές επιλογές που μπορείς να ακολουθήσεις για να απαλλαγείς εντελώς από τις κρίσεις όπως η ψυχανάλυση, θεραπεία συμπεριφοράς, γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία, υπνοθεραπεία.
• Θεραπεία συμπεριφοράς είναι εξαιρετικά αποτελεσματική διότι περιλαμβάνει συμπεριφορικές τεχνικές όπως την συστηματική απευαισθητοποίηση, την ψυχοκατακλυσμική θεραπεία και την σταδιακή έκθεση. 
•  Υπνοθεραπεία που αποφέρει εξίσου ισχυρά θετικά αποτελέσματα επειδή περιλαμβάνει εξειδικευμένες τεχνικές χαλάρωσης μέσω των οποίων ελέγχεται ο πανικός και εξειδικευμένες τεχνικές αυτοελέγχου μέσω των οποίων ο άνθρωπος σε κρίση αποκτά ξανά τον έλεγχο.

Πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές αυτοβοήθειας που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της διαταραχής πανικού.

•  Μείνε εκεί που είσαι. Εφόσον είναι δυνατόν, θα πρέπει να μείνετε εκεί που είστε κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού.
• Εστίαση Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού είναι σημαντικό για σας να επικεντρωθείτε σε κάτι που δεν είναι απειλητικό, όπως το πέρασμα του χρόνου στο ρολόι σας ή τα ψώνια σας σε ένα σούπερ μάρκετ.
• Αργή βαθιά αναπνοή Προσπαθήσετε να επικεντρωθείτε στην αναπνοή σας, αναπνέοντας αργά και βαθιά. 
• “Πολεμήστε” τους φόβους σας.  Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού, προσπαθήστε να παρατηρήσετε τι είναι αυτό που φοβάστε και αμφισβητήστε το.
• “Δημιουργική οπτικοποίηση” . Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στις θετικές εικόνες. Σκεφτείτε ένα μέρος ή μια κατάσταση που σας κάνει να νιώθετε ήσυχα, χαλαρά ή άνετα.
• Μην “πολεμάτε” με την κρίση πανικού!  Δώστε έμφαση στο γεγονός ότι η κρίση σας θα έχει σύντομα ένα τέλος και αφήστε την να περάσει από μόνη της.
• Χαλάρωση Μαθαίνοντας να χαλαρώνετε μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες και την ένταση, και μπορεί επίσης να  βοηθήσει να αντιμετωπίσετε πιο αποτελεσματικά τις κρίσεις πανικού.
• Άσκηση Η τακτική άσκηση, βοηθά  στην καταπολέμηση του στρες και την ένταση.
• Δίαιτα Διατηρήστε μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή, τρώτε τακτικά και αποφεύγετε την κατανάλωση ζαχαρούχων τροφίμων και ποτών, την πολύ καφεΐνη, το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Σημαντικό είναι να γνωρίζετε ότι οι κρίσεις πανικού είναι εύκολα

και αποτελεσματικά αντιμετωπίσιμες καταστάσεις αν αναζητήσετε ψυχιατρική βοήθεια.

Η έγκαιρη ψυχιατρική βοήθεια, θα σας απαλλάξει από τα συμπτώματα σας

και θα σας επαναφέρει σύντομα σε μια καλά λειτουργική καθημερινότητα.

Ο εγκέφαλος είναι ένα σύνθετο όργανο με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Δίνει τις εντολές στο σώμα για να λειτουργήσει. Συντονίζει τις κινήσεις. Παράγει σκέψη. Περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα συνεργάζονται για να επιτελεί σωστά ο εγκέφαλος όλες τις λειτουργίες του.

Αντιλαμβανόμαστε, επομένως, ότι πρόκειται για ένα πολύτιμο όργανο, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να το διατηρήσουμε υγιές και λειτουργικό. Πολλοί πιστεύουν ότι, καθώς τα χρόνια περνούν και το σώμα γερνάει, αναπόφευκτα συμβαίνει το ίδιο και με τον εγκέφαλο και μπαίνοντας στη μέση ηλικία ξεκινά και η έκπτωση των νοητικών λειτουργιών.

 Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς αυτή.

Υπάρχουν πολλές υγιεινές συνήθειες που μπορούμε να ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας για να βελτιώσουμε και να διατηρήσουμε τον εγκέφαλό μας σε εξαιρετική φόρμα. 

Εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε τα πράγματα που αγαπάμε και να διατηρήσουμε την ανεξαρτησία μας, η διατήρηση της σωματικής και πνευματικής μας υγείας γίνεται ολοένα και πιο σημαντική.

Τα μυστικά για να διατηρήσουμε αλώβητη την εγκεφαλική μας λειτουργία καθώς τα χρόνια περνούν, κρύβονται στον τρόπο ζωής. Διαβάστε του κύριους παράγοντες που μπορούν να διατηρήσουν τον εγκέφαλό μας νέο και ακμαίο για πολλά χρόνια.

Οι 3 παράγοντες – κλειδιά

Η σωματική άσκηση

Eκ πρώτης όψεως, δεν μοιάζει να συνδέεται άμεσα με την εγκεφαλική λειτουργία. Κι όμως, επισημαίνουν οι ερευνητές, όπως το σώμα «τεμπελιάζει» όταν παραμένει αδρανές για μεγάλο διάστημα, το ίδιο συμβαίνει και με τον εγκέφαλο.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ήπια άσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσουμε γερό το μυαλό μας καθώς μεγαλώνουμε.

Σε μια σειρά εγκεφαλικών τεστ διαπιστώθηκε ότι η αεροβική δραστηριότητα βελτιώνει τις νοητικές δραστηριότητες όπως την σκέψη, το διάβασμα, τη μάθηση και τη λογική, ενώ η μυϊκή ενδυνάμωση π.χ. με αντιστάσεις έχει σημαντική επίδραση στη μνήμη και την ικανότητα του εγκεφάλου να σχεδιάζει και να οργανώνει τις πληροφορίες.

Ένας δραστήριος τρόπος ζωής «συμβάλλει στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος και στην αντιμετώπιση της γήρανσης του εγκεφάλου».

Επομένως, είναι σημαντικό να μην «κολλάτε» στην καρέκλα. Εάν οι επαγγελματικές σας υποχρεώσεις συνθέτουν μια καθιστική ζωή, είναι απαραίτητο να εξασφαλίζετε χρόνο, κατά τον οποίο θα παραμένετε σωματικά δραστήριοι.

Η κοινωνικότητα

Προκλήσεις στην προσπάθεια διατήρησης της καλής εγκεφαλικής τους λειτουργίας μπορεί να αντιμετωπίσουν και οι μοναχικοί άνθρωποι. Υπάρχουν κάποιοι που απολαμβάνουν τη μοναξιά τους ή τη συντροφιά ελάχιστων ανθρώπων. Εάν, όμως, θέλετε να εξασφαλίσετε έναν ακμαίο εγκέφαλο, θα πρέπει να κοινωνικοποιηθείτε.

«Η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους και η δημιουργία δεσμών συμβάλλουν σε μια σειρά περίπλοκων βιολογικών παραγόντων, που μπορούν να εμποδίσουν τον εγκέφαλο από το να “κατεβάσει” ρυθμούς».

Η ενασχόληση μας επίσης με τα κοινά και η επαφή μας με άλλα άτομα μας κάνουν ενεργά μέλη της κοινωνίας, διατηρούν το μυαλό μας σε εγρήγορση και καταπολεμούν το αίσθημα μοναξιάς ενώ οι συζητήσεις, αλλά και η σωματική επαφή είναι δύο μέθοδοι που υποστηρίζουν την καλή εγκεφαλική λειτουργία.

Το ισχυρό ενδιαφέρον για διάφορες ασχολίες

Το τελευταίο στοιχείο είναι μάλλον το πιο εύκολα επιτεύξιμο για τους περισσότερους. Για να διατηρήσετε νέο και δραστήριο τον εγκέφαλό σας, είναι σημαντικό να έχετε ενδιαφέροντα. Διατηρήστε το πάθος σας για ζωή και την περιέργεια να ανακαλύψετε νέους ορίζοντες, ανεξάρτητα από το πόσων ετών είστε. Μην τα παρατάτε και μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει άσκοπα. Δεν είστε ποτέ υπερβολικά μεγάλοι για να μάθετε κάτι νέο και να δοκιμάσετε κάτι που δεν έχετε ξανατολμήσει ποτέ!

Είτε μάθετε να παίζετε ένα μουσικό όργανο, είτε νέες χορευτικές κινήσεις, είτε μια καινούρια συνταγή, είτε μια ξένη γλώσσα, προκαλείτε τον εγκέφαλό σας ποικιλοτρόπως ενώ παράλληλα προσθέτετε νότες ανανέωσης και χαράς στην καθημερινή σας ρουτίνα.

Είναι 100% βέβαιο πως η πρόληψη της παρακμής των γνωστικών λειτουργιών του ανθρώπου δεν είναι στον έλεγχο κανενός. Γι’ αυτό είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές καθημερινές συνήθειες που λειτουργούν για την υποστήριξη της υγείας του εγκεφάλου, όταν φυσικά εφαρμόζονται με συνέπεια και δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς ή αργά για την εφαρμογή τους. 

Δείτε τα παρακάτω tips

• Παίξτε!

Μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι τα σταυρόλεξα, το sudoku, τα παζλ και άλλα παιχνίδια που απαιτούν την ενεργοποίηση της λογικής, των μαθηματικών γνώσεων, των γλωσσικών και οπτικών δεξιοτήτων, ενισχύουν την εγκεφαλική δύναμη. Αυτά τα παιχνίδια δοκιμάζουν τον εγκέφαλό μας και βελτιώνουν την ταχύτητα επεξεργασίας των δεδομένων του και τη μνήμη.

• Επιλέξτε μια ισορροπημένη διατροφή

Η σωστή διατροφή έχει τεράστιο αντίκτυπο στην υγεία του εγκεφάλου μας. Όταν ακολουθούμε μια υγιεινή διατροφή που δίνει έμφαση μεταξύ άλλων σε φυτικά τρόφιμα, δημητριακά ολικής αλέσεως, φυλλώδη λαχανικά και υγιή λίπη όπως το ελαιόλαδο, τονώνουμε την υγεία του εγκεφάλου μας. Ενσωματώστε τροφές που ενισχύουν τον εγκέφαλο, όπως οι ξηροί καρποί, καθώς περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία είναι «καλά» λιπαρά που βοηθούν τη δομική ακεραιότητα του εγκεφάλου. Ομοίως, τα λιπαρά ψάρια που έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Αυτά τα λίπη βοηθούν σημαντικά στις γνωστικές διαδικασίες όπως η μνήμη και η εκτελεστική λειτουργία.

• Κοιμηθείτε ποιοτικά και επαρκώς

Ο ύπνος είναι πολύ σημαντικός για την καλή υγεία του εγκεφάλου σας. Η στέρησή του μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μειωμένο εύρος προσοχής, επιδείνωση της μνήμης και αλλαγές στη διάθεση. Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, ο ύπνος βοηθά στην απομάκρυνση των μη φυσιολογικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλό μας και «παγιώνει» τις αναμνήσεις, βελτιώνοντας τη συνολική μνήμη και την υγεία του. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ποιότητα του ύπνου είναι ακόμη ένας παράγοντας που σχετίζεται σημαντικά με την ποιότητα της ζωής μας.
Επιδιώξτε επτά με οκτώ ώρες ποιοτικού ύπνου κάθε βράδυ για να επιτρέψετε στον εγκέφαλό σας να αποθηκεύει πληροφορίες πιο αποτελεσματικά.

Με βάση τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η ανάπτυξη του εγκεφάλου συνδέεται στενά με τον τρόπο ζωής. Η σωματική άσκηση, οι σχέσεις και το πάθος για ζωή βοηθούν στην ανάπτυξη και διατήρηση των βασικών δομών του εγκεφάλου, όσο μεγαλώνουμε.

«Χρησιμοποιήστε το, αλλιώς θα το χάσετε για πάντα»

Αυτό επισημαίνουν οι ερευνητές. Εξασκείστε το μυαλό σας, για να μην φθαρεί!

Οι σημερινές συνθήκες, τόσο σε διεθνές επίπεδο, όσο και σε εθνικό, αναδεικνύουν την ανάγκη επίτευξης υψηλότερων επιπέδων ασφαλείας, δεδομένου ότι η ασφάλεια αποτελεί πλέον καθοριστικό παράγοντα ανάπτυξης των σύγχρονων κοινωνιών. Τα περιουσιακά στοιχεία ενός οργανισμού κατατάσσονται στην κορυφή της αξίας του, καθώς μαζί με το προσωπικό και την καλή φήμη δημιουργούν τη συνολική του εικόνα. Στη σημερινή εποχή είναι κρίσιμο αυτά τα στοιχεία, άυλα και υλικά, να προστατεύονται με κάθε τρόπο. Στις κατοικίες δε, η ανάγκη για φύλαξη καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτική, καθώς η εγκληματικότητα αυξάνεται.

H ενοποίηση ως κλειδί στην ηλεκτρονική ασφάλεια

Η ενοποίηση των τεχνολογικών υποδομών και ο ψηφιακός μετασχηματισμός κρίνονται πλέον απαραίτητα στοιχεία  στο μεταβαλλόμενο υβριδικό περιβάλλον των κινδύνων. Ταυτόχρονα η ανάγκη των επιχειρήσεων και των ιδιωτών, να ενισχύσουν την ευελιξία και τη λειτουργικότητα τους, οδηγεί τον τομέα της ασφάλειας στην απαίτηση οικοδόμησης μιας γέφυρας ενοποίησης των συστημάτων που συνθέτουν τα έργα ασφάλειας, ενσωματώνοντας νέες λειτουργίες και εφαρμογές.  Η επίδραση του AI, του IoT, του cloud, των ασύρματων και υβριδικών συστημάτων, των προηγμένων λύσεων και υπηρεσιών επιτήρησης 24/7 , αποτελούν καταλυτικούς παράγοντες που θα αναβαθμίσουν το ρόλο των επαγγελματιών υλοποίησης έργων ασφάλειας και θα τους προσδώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αγορά.

Η ασφάλεια παραμένει ανθρωποκεντρική

Με γνώμονα τον άνθρωπο και την προστασία τόσο του ιδίου όσο και της περιουσίας του, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ασφάλειας και της φύλαξης προσπαθούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς. Στην προσπάθεια ενοποίησης όλων των δυνατοτήτων, η δραστηριότητά των επαγγελματιών στην ασφάλεια επεκτείνεται στην συμβολή του ανθρώπινου παράγοντα. ‘Ετσι αναπόφευκτα, εστιάζει σε υπηρεσίες στατικής φύλαξης, σε μηχανοκίνητες περιπολίες, συνοδείες VIP, μελέτη και σχεδιασμό συστημάτων, εγκατάσταση, συντήρηση, μηχανολογικό έλεγχο, διαχείριση κέντρων λήψης σημάτων, χρηματαποστολών, προμήθεια και παρακολούθηση ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας.

Το στοίχημα για σύγχρονες λύσεις ασφαλείας σε κάθε ανάγκη

Στην εποχή μας, έχουμε την διπλή πολυτέλεια, αφενός η φυσική εποχούμενη ασφάλεια να παντρεύεται τέλεια με την σύγχρονη τεχνολογία και αφετέρου ο εξοπλισμός να μεταβάλλεται διαρκώς, ανάλογα με τις ανάγκες. Σύμφωνα με τις μελέτες μας κορυφαία προτεραιότητα για το 2024 θα είναι ο εκσυγχρονισμός του ελέγχου πρόσβασης ενώ πολλοί οργανισμοί θα στραφούν σε ένα μοντέλο υβριδικού cloud και θα αναπτύξουν λύσεις ελέγχου πρόσβασης ως υπηρεσία εστιάζοντας σε λύσεις άμυνας για την προστασία των δεδομένων τους στον κυβερνοχώρο.

Η νέα γενιά στα Συστήματα Συναγερμού εξελίσσεται ασταμάτητα

Σε μια εποχή όπου η ασφάλεια αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των ανθρώπων παγκοσμίως, τα υβριδικά συστήματα συναγερμού έχουν αναδειχθεί σε ένα ζωτικό εργαλείο για την προστασία κατοικιών, επιχειρήσεων και άλλων κρίσιμων υποδομών. Τα υβριδικά συστήματα συναγερμού «παντρεύουν» τις ενσύρματες και ασύρματες τεχνολογίες, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη, προσαρμόσιμη και ευέλικτη λύση ασφαλείας. Αυτό όμως που τα καθιστά τόσο ξεχωριστά είναι η ικανότητά τους να ανταποκρίνονται στις διαφορετικές ανάγκες των τελικών χρηστών με στόχο να ικανοποιήσουν οποιεσδήποτε απαιτήσεις και ανάγκες και όλα αυτά πάντα εξ αποστάσεως και φυσικά μέσω της smartphone συσκευής μας. Από την εγκατάσταση ενός απλού συναγερμού για την προστασία του σπιτιού μέχρι πιο εξειδικευμένα συστήματα για εταιρείες, έξυπνες κλειδαριές, συναγερμούς και διάφορους αισθητήρες και ανιχνευτές, οι εταιρείες φύλαξης προσέχουν για εμάς.

Η νέα γενιά συστημάτων παράλληλα επιτρέπει στους σύγχρονους εγκαταστάτες συστημάτων συναγερμού να δημιουργήσουν μια εξατομικευμένη υποδομή ασφαλείας, διατηρώντας παράλληλα τη διαδικασία εγκατάστασης απλή, ευχάριστη και με χαμηλό κόστος. Η ευκολία που προσφέρει η ασύρματη τεχνολογία έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε την ασφάλεια καθιστώντας την πιο φιλική προς τον χρήστη.

Το δικό μας όραμα για το μέλλον

Η Spartan Security συνεργάζεται πάντα με ειδικούς που διαθέτουν αναγνωρισμένη εμπειρία σε επιμέρους τομείς ασφαλείας, ώστε να προσφέρει κάθε στιγμή τις καλύτερες λύσεις και προτάσεις σε κάθε πρόβλημα ασφαλείας, με την οικονομικότερη αλλά και πιο βιώσιμη πρόταση. Πάγια τακτική της ομάδας μας είναι να παροτρύνουμε τους συνδρομητές μας να επιλέξουν μόνοι τους την επιχείρηση ασφαλείας που θα επιμεληθεί την μελέτη, την εγκατάσταση και την συντήρηση του συστήματος ασφαλείας τους. Ως ο κορυφαίος πάροχος 24ωρης ηλεκτρονικής ασφαλείας, η Spartan Security διαθέτει το μεγαλύτερο και πιο καταρτισμένο δίκτυο πιστοποιημένων εγκαταστατών ασφαλείας στην Ελλάδα, που διευρύνεται συνεχώς,

Κέντρο Λήψης Σημάτων Next Generation

Για την ολοκλήρωση της προστασίας είναι απαραίτητη και η σύνδεση του συστήματος ασφαλείας με ένα Κέντρο Λήψης Σημάτων έτσι ώστε να παρακολουθείται από επαγγελματίες που θα γνωρίζουν και θα κάνουν ενέργειες σε κάθε περίπτωση απειλής.

Η Spartan Security έχει γνώση της σπουδαιότητας του έργου της ασφάλειας που επιτελεί, είτε αυτό αφορά σε μικρή, είτε σε μεγάλη κλίμακα, είτε αφορά σε μεμονωμένες περιπτώσεις, είτε σε οργανωμένες μονάδες, ανεξάρτητα από τον όγκο τους. Διαθέτει υψηλού επιπέδου, υποδομές, τόσο σε έμψυχο, όσο και σε άψυχο υλικό σε δύο παράλληλα στελεχωμένα και πλήρως εξοπλισμένα Κέντρα Λήψης Σημάτων Συναγερμού & Εικόνας νέας γενιάς, με αποκλειστικό σύστημα μηχανογράφησης προηγμένης τεχνολογίας. Το τμήμα πληροφοριακών συστημάτων της Spartan Security εργάζεται ακατάπαυστα για καινοτόμες υπηρεσίες ασφαλείας, εστιασμένες στις ανάγκες των συνδρομητών και των συνεργατών της. Με απόλυτη εξειδίκευση το δυναμικό της λογισμικό  ΕRP εξελίσσεται καθημερινά σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες τάσεις στην ηλεκτρονική ασφάλεια, παρέχοντας ευελιξία και άμεση προσαρμογή σε κάθε απαίτηση.

Η ασφάλεια είναι στα χέρια σας

Με ενημέρωση, γνώση και υπευθυνότητα μπορείτε να μας επιλέξετε για την ασφάλειά σας και να επενδύσετε στις απεριόριστες δυνατότητές μας ανάλογα με τις ανάγκες σας. Σχεδιάστε μαζί μας αυτό που σας ταιριάζει, εμπιστευτείτε την σύνδεσή σας στο 24ωρο Κέντρο Λήψης Σημάτων της Spartan Security, επιλέξτε μόνοι σας έναν πιστοποιημένο εγκατάσταση από το πανελλαδικό μας δίκτυο και απολαύστε την απόλυτη εμπειρία ασφαλείας.

Ζούμε σε ένα απόλυτα διασυνδεδεμένο περιβάλλον 

όπου τα πάντα είναι αλληλεξαρτώμενα

η Ασφάλεια δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση!

Τα Χριστούγεννα (από τη φράση Χριστού - γέννα) είναι η ετήσια χριστιανική εορτή της γέννησης του Χριστού. 

Tα Χριστούγεννα αποτελούν σήμερα μια από τις σημαντικότερες θρησκευτικές εορτές, αλλά και ένα παγκόσμιο πολιτιστικό και εμπορικό φαινόμενο.

Γιορτάζονται σε όλο τον κόσμο ως η επέτειος της γέννησης του Ιησού από τη Ναζαρέτ, όμως τα Χριστούγεννα δεν εορτάζονταν πάντα, ούτε ήταν τόσο δημοφιλή. Η καθιέρωσή τους επετεύχθη μέσω μιας ακόμη μάχης των θρησκειών με στόχο την εξάπλωση και επικράτηση του Χριστιανισμού. 

Πώς ξεκίνησαν τα Χριστούγεννα

Τα μέσα του χειμώνα και το χειμερινό ηλιοστάσιο υπήρξαν διαχρονικά στην ιστορία της ανθρωπότητας μια εορταστική περίοδος σε όλο τον κόσμο. Αιώνες πριν από την «άφιξη» του Ιησού, οι Ευρωπαίοι γιόρταζαν το φως και τη γέννησή του στις πιο σκοτεινές μέρες του χειμώνα, τη νίκη του απέναντι στο σκοτάδι. Πολλοί λαοί ήταν χαρούμενοι κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστάσιου, όταν ο χειμώνας «έμενε» πίσω τους και θα έρχονταν μεγαλύτερες ημέρες με πιο πολλές ώρες ηλιοφάνειας. 

Η παράδοση θεωρεί ότι η αρχαιότερη ομιλία για τη γιορτή των Χριστουγέννων εκφωνήθηκε από τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το έτος 376 μ.Χ. Άλλες Ιστορικές πηγές επισημαίνουν πως ο εορτασμός των Χριστουγέννων άρχισε να τηρείται στη Ρώμη γύρω στο 335. Από τη Δύση ο εορτασμός της Γεννήσεως στις 25 Δεκεμβρίου πέρασε και στην Ανατολή γύρω στο 376. Το 386 ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρότρυνε την εκκλησία της Αντιόχειας να συμφωνήσει στην 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της Γέννησης.

Ενδεικτικά, στη Σκανδιναβία, οι αρχαίοι Νορβηγοί γιόρταζαν το Yule από τις 21 Δεκεμβρίου, στο χειμερινό ηλιοστάσιο, μέχρι τον Ιανουάριο

Στη Γερμανία, οι άνθρωποι τιμούσαν τον παγανιστή θεό Οντεν κατά τις χειμερινές διακοπές.

Στη Ρώμη, όπου οι χειμώνες δεν ήταν τόσο σκληροί όσο εκείνοι στο βορρά, γιόρταζαν τη Saturnalia – μια γιορτή προς τιμή του Κρόνου, του θεού της γεωργίας. Άρχιζε την εβδομάδα που οδηγούσε στο χειμερινό ηλιοστάσιο και συνεχίζονταν για ένα ολόκληρο μήνα.

Υποστηρίζεται ότι η περίοδος των Χριστουγέννων είναι πλέον μια ιστορία καταναλωτισμού, ενώ το μήνυμα της γιορτής περιορίζεται σε όμορφα λόγια. Ευχόμαστε κάθε χρόνο καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά, πόσοι όμως θυμόμαστε στις γιορτές το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων; Όλοι στεκόμαστε στα δώρα και στις χριστουγεννιάτικες συνταγές για φαγητά και γλυκά, όπως βασιλόπιτες και μελομακάρονα.

Υπάρχει όμως και μία ιστορία για το αληθινό

Φως των Χριστουγέννων

Το Φως που φωτίζει και ζεσταίνει τις καρδιές μας!

Το πρώτο μήνυμα της ιστορίας των Χριστουγέννων 

Η ιστορία των Χριστουγέννων είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους, διαδραματίζεται στην Ιουδαία των ρωμαϊκών χρόνων, περίπου το 2.000, την εποχή που Ρωμαίος διοικητής είναι ο Ηρώδης. Ο Ιωσήφ, ξυλουργός από τη Ναζαρέτ ταξιδεύει με την ετοιμόγεννη σύζυγό του, Μαρία, στη Βηθλεέμ, για να συμμετάσχει στην απογραφή. Είναι αδύνατο για το ζευγάρι να βρει κατάλυμα στην Βηθλεέμ, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να διανυκτερεύσει σε ένα στάβλο.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες και το κρύο του Δεκεμβρίου, γεννιέται μέσα στη φάτνη ένα υγιέστατο μωρό. Την πανευτυχή μητέρα και το νεογέννητο ζεσταίνουν με τα χνώτα τους τα ζώα του στάβλου. Αυτό είναι το πρώτο μήνυμα που μας μεταδίδει η ιστορία των Χριστουγέννων. Με λίγα λόγια, το πρώτο μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ότι τα πράγματα δε συμβαίνουν πάντα όμορφα και όπως τα περιμένουμε. Όμως τελικά η ζωή κερδίζει. 

Το δεύτερο μήνυμα της ιστορίας των Χριστουγέννων 

Τα ταπεινά άχυρα της φάτνης γίνονται το κρεβάτι ενός μωρού που θα αποδειχτεί ο σπουδαιότερος βασιλιάς του κόσμου. Τη γέννηση ενός νέου βασιλιά φανερώνει ένας Άγγελος εξ ουρανού στους ταπεινούς βοσκούς. Μπροστά στα μάτια των έκπληκτων βοσκών, που αρχίζουν να υμνούν τον Θεό, φανερώνεται στον έναστρο ουρανό πλήθος αγγέλων που ψάλλουν. Οι άγγελοι οδηγούν τους βοσκούς στη φάτνη της Βηθλεέμ.

Το δεύτερο μήνυμα που μας στέλνει η ιστορία των Χριστουγέννων είναι ότι σπουδαίοι άνθρωποι στη ζωή είναι οι ταπεινοί. Η ιστορία των Χριστουγέννων αφηγείται ότι οι βοσκοί με την αθώα ανοιχτή καρδιά αντιλήφθηκαν αμέσως το μήνυμα των Αγγέλων. Αποδέχτηκαν για βασιλιά ένα μωρό γεννημένο στα άχυρα, γιατί είχαν μάτια ανοιχτά, ώστε να αναγνωρίσουν το φως το αληθινό. Σήμερα μπορούμε και ευχόμαστε «καλά Χριστούγεννα, καλή Πρωτοχρονιά», γιατί πίστεψαν, χωρίς ερωτήσεις, οι αγράμματοι βοσκοί με την ανοιχτή ψυχή. 

Το τρίτο μήνυμα της ιστορίας των Χριστουγέννων 

Στη φάτνη κατευθύνονται οδηγούμενοι από το Αστέρι της Βηθλεέμ, τον Πολικό Αστέρα, τρεις Μάγοι. Ονομάζονται Μάγοι, γιατί διαβάζοντας τα άστρα ανακάλυψαν ότι θα γεννηθεί ένας νέος βασιλιάς. Τον αναζητούν σε όλη την Ιουδαία, γεγονός που έχει οδηγήσει τον Βασιλιά Ηρώδη να κατασφάξει από φόβο εκατοντάδες νήπια. Όχι όμως τον Ιησού, που γλίτωσε με θεϊκή παρέμβαση τη σφαγή. Οι Μάγοι είναι αλλόθρησκοι και αλλοεθνείς. Αυτό, όμως, δεν τους εμποδίζει να υποβάλουν τα σέβη τους σε κάποιον τόσο μικρό, τόσο ξένο, κι όμως τόσο σπουδαίο. Και γίνονται και οι ίδιο αποδεκτοί, γίνονται ένα με το θεϊκό βρέφος, τους γονείς, τους βοσκούς, τους Αγγέλους.

Η ιστορία των Χριστουγέννων και το μήνυμα που μεταφέρει μάς διδάσκει ότι στη χαρά της αγάπης είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Όσοι ταυτίζονται με τον Ηρώδη, σκεπτόμενοι το συμφέρον και την εξουσία καταφεύγουν στη βία και τη θηριωδία, τελικά αποτυγχάνουν. Παρά τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες και την ισχύ του Κακού, το Καλό είναι που κερδίζει. Αυτό είναι το τρίτο και σπουδαιότερο μήνυμα που μας χαρίζει η ιστορία των Χριστουγέννων.  

Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ελπιδοφόρο, ανθρώπινο και αισιόδοξο,

όπως είναι πάντα η ιστορία της γέννησης ενός μωρού. 

Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ακόμη σπουδαιότερο για τα μικρά παιδιά.

Ένας ωραίος τρόπος να τους μεταδώσουμε το γιορτινό μήνυμα είναι να ακουστεί,

με όμορφα λόγια, η ιστορία των Χριστουγέννων.

H επίτευξη ενός στόχου είναι ένα γεγονός στη ζωή κάθε ανθρώπου το οποίο προσδίδει αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση και αποτελεί μια σημαντική δεξιότητα, η οποία θα πρέπει να καλλιεργείται από μικρή ηλικία.

Oι ενήλικες θέτουμε στόχους για τη νέα χρονιά που ξεκινά. Επαγγελματικούς, προσωπικούς, επιτυχίες κι επιτεύξεις που επιθυμούμε να φτάσουμε. Γιατί λοιπόν να μην μάθουμε και στα παιδιά, από μικρή ηλικία, να βάζουν στόχους;

Η διαδικασία και η ικανότητα να θέτει κάποιος στόχους σε καθημερινή βάση  και βήμα-βήμα να τους κατακτά ονομάζεται στοχοθεσία.  Τι πιο χρήσιμο για το παιδί να οραματίζεται τι θέλει να πετύχει και πώς και να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση, χρησιμοποιώντας έξυπνα, δημιουργικά αλλά και πρακτικά τον χρόνο και τους πόρους του, το μυαλό, τις δεξιότητες ακόμη και τις παρέες του. Με αυτό τον τρόπο το παιδί όχι μόνο μαθαίνει να καλλιεργεί τα μέσα που διαθέτει προς όφελός του αλλά, παράλληλα, αποκτά αυτοπεποίθηση κάθε φορά που εκπληρώνει κι έναν στόχο είτε ατομικά είτε ομαδικά.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

Ξεκινάμε με κάτι μικρό κι εύκολο που να υλοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

• Μιλάμε στα παιδιά για τηνσημαντικότητανα έχουν στόχους στην ζωή τους και χρησιμοποιούμε παραδείγματα  από την δική μας καθημερινότητα ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητό.

• Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να βάλουν τους δικούς τους στόχους. Αυτοί μπορεί να έχουν να κάνουν με καλύτερους βαθμούς στο σχολείο, μια διάκριση  στο άθλημα που αγαπούν και ασχολούνται με αυτό, είτε οτιδήποτε αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για τα ίδια τα παιδιά.

• Βοηθάμε τα παιδιά νακαταγράψουν το στόχο τους σε ένα χαρτί και τους εξηγούμε ότι θα πρέπει τον στόχο που βάζουν να μπορούν και να τον μετρήσουν  και το μέτρημα αυτό να το αποτυπώνουν στο χαρτί για να μπορούν να βλέπουν την πρόοδο και να συνεχίζουν με μεγαλύτερη επιμονή.

• Για αρχή θα πρέπει να εισάγουμε τα παιδιά στη μαγεία του δημιουργικού οραματισμού. Εδώ χρησιμοποιούμε τη δύναμη της σκέψης και της φαντασίας με σκοπό να υλοποιήσουμε στόχους. Είναι θεμιτό, το παιδί να οραματιστεί το κάθε βήμα που θα ακολουθήσει, νιώθοντας τα συναισθήματα και τις δεξιότητές του, μια και όταν σχηματοποιούμε αυτό που επιθυμούμε πρώτα στο μυαλό μας, δίνουμε νέα ερεθίσματα, διαδρομές και λύσεις.

• Μιλάμε στα παιδιά για ταπιθανά εμπόδιαπου θα συναντήσουν κάθε φορά που κάνουν ένα από τα βήματα για να πλησιάσουν στο στόχο τους και τους προτείνουμε τρόπους να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες αυτές και να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, χωρίς να απογοητευτούν.

• Οι γονείς οφείλουν να είναι προετοιμασμένοι για την πιθανότητα το παιδί να μην φτάσει στο στόχο που έχει βάλει, ώστε να το στηρίξουν και με την συμπεριφορά τους να του δείξουν τόσο τα θετικά που αποκόμισε από την μέχρι τώρα πορεία του και προσπάθεια, αλλά το κυριότερο πόσο πιο απαραίτητο είναι να μην στέκονται στην όποια αποτυχία και να συνεχίζουν παρακάτω.

Τα  παιδιά πρέπει να συνεχίζουν να ονειρεύονται, να κάνουν καινούργια σχέδια και με θετική σκέψη και αντιμετώπιση να προσπαθούν να τα κάνουν πραγματικότητα.

Τέλος, μετά την επιτυχία του στόχου, το επιβραβεύουμε. Η επιβράβευση δεν χρειάζεται να είναι υλικής φύσεως, αλλά μπορεί να είναι μια δραστηριότητα που θα μοιραστείτε μαζί με το παιδί και που ξέρετε ότι το ευχαριστεί πολύ. 

Πως κινητοποιούμε τους εφήβους

Στους εφήβους, η ψυχή εργάζεται ενεργά στη διαδικασία σχηματισμού και αναζήτησης του εαυτού σε αυτόν τον κόσμο.

• Οι γονείς για να βοηθήσουν έναν έφηβο να μάθει να θέτει στόχους, καθώς και να σταματήσει το σχηματισμό συμπλεγμάτων, πρέπει πρώτα να νιώσει ότι τον εμπιστεύονται.

• Αναθέτουμε κάποιες αρμοδιότητες, για παράδειγμα αν υπάρχουν μικρότερα αδέρφια, εμπιστευτείτε τον να το πάει στο σχολείο.  Έτσι, αυξάνεται η αξία που χρειάζεται ένας έφηβος σε αυτό το σπίτι

• Για να διαμορφωθεί κίνητρο για την επίτευξη στόχων, είναι σημαντικό να λαμβάνονται ορισμένες σημαντικές αποφάσεις μαζί με τον έφηβο, όπως, η αγορά ενός χρηστικού αντικειμένου για το σπίτι, επίσης η συμμετοχή σε συζητήσεις για την αντιμετώπιση οικογενειακών θεμάτων θα τον κάνουν να νιώσει υπεύθυνος.

Ένας έφηβος πρέπει να έχει ευθύνες και υποθέσεις που περιλαμβάνονται σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, άλλωστε είναι ήδη μεγάλος και ανεξάρτητος. Γνωρίζοντας το αυτό θα του δώσει αυτοπεποίθηση.

Επιπλέον, όταν ένας έφηβος αναπτύξει μια αίσθηση ευθύνης για τον εαυτό του και τα καθήκοντά του, όταν καταλάβει ξεκάθαρα τι του αρέσει, τι του γεμίζει τη μέρα, τι τον πυροδοτεί, θα αρχίσει σταδιακά να προσπαθεί και για αυτό που επιθυμεί. Με τον καιρό θα αποκτήσει νόημα και σκοπό. Από μικρές και γρήγορες επιτυχίες στόχων, θα εξελιχθεί σε μεγάλες και σημαντικές.

Μην ξεχνάτε ότι οι γονείς είναι το παράδειγμα που πάντα θα ακολουθούν τα παιδιά!

Tι σημαίνει η διπλή ιδιότητα της εργαζόμενης και της μητέρας για την ίδια και το παιδί της; Γιατί μια νέα γυναίκα όταν λαμβάνει μια επαγγελματική πρόταση πρέπει να διερωτηθεί για την έκβαση της μητρότητας στην καριέρα της ενώ ένας νεαρός άντρας όχι;

Μια εργαζόμενη μητέρα κατέχεται από εγωισμό επιδιώκοντας να έχει τα πάντα ή πρόκειται για μια γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στη δουλειά και το σπίτι; Πως καταλήγει μια εργαζόμενη μητέρα παγιδευμένη στις ενοχές της και πως επηρεάζονται τα παιδιά από την εργασία της;

Tα τελευταία χρόνια, είναι συνηθισμένο για μια γυναίκα να συνδυάζει την επαγγελματική της δραστηριότητα με τη μητρότητα. Aυτό δεν αποτελεί πάντα επιλογή, καθώς συχνά απαιτείται διπλός μισθός για τη συντήρηση ενός νοικοκυριού. Eπίσης, οι διαζευγμένες μητέρες με μικρά παιδιά βρίσκονται συχνά σε οικονομική δυσκολία και υποχρεώνονται να εργάζονται. Άλλες φορές, μια μητέρα αισθάνεται ότι δεν θέλει να εγκαταλείψει το επάγγελμά της, εφόσον κάτι τέτοιο θα της δημιουργούσε αισθήματα εγκλωβισμού και απαξίωσης.

Eίναι προφανές ότι η σημερινή μητέρα αντιμετωπίζει ενοχές, ανεξαρτήτως της επιλογής που κάνει. Όσες επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι νιώθουν ενοχές γιατί «θα έπρεπε» να κερδίζουν χρήματα και να χτίζουν καριέρα, ενώ όσες εργάζονται νιώθουν ένοχες γιατί τα παιδιά τους μεγαλώνουν με τρίτους.

Έρευνες αποδεικνύουν ότι η ψυχολογική ευημερία της εργαζόμενης μητέρας

είναι καλύτερη σε σύγκριση με τη μη εργαζόμενη,

η οποία συνήθως εμφανίζει τα περισσότερα συμπτώματα ψυχικής δυσφορίας.

  H γνώμη των ειδικών για την εργασία της μητέρας έχει εξελιχθεί με τον χρόνο

• Στο παρελθόν, η εργασία της μητέρας κρίνονταν να έχει καταστροφικές συνέπειες, αποδίδοντας κάθε πρόβλημα - από τις μαθησιακές δυσκολίες έως την παραβατική συμπεριφορά - στη μερική απουσία της εργαζόμενης μητέρας.
• Αργότερα, η εργασία της μητέρας αποενοχοποιήθηκε και επικεντρώθηκε στη σημασία του «ποιοτικού χρόνου».

Φαίνεται ότι οι απόψεις αλλάζουν σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της κοινωνίας, όχι πάντα με γνώμονα το ίδιο το παιδί.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίοδος του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου οι γυναίκες κλήθηκαν να αναλάβουν ρόλους και στη βαριά βιομηχανία. Μετά τη λήξη του πολέμου, οι άνδρες επέστρεψαν και οι γυναίκες έπρεπε να τους «επιστρέψουν» τις θέσεις τους στην παραγωγή. Ήταν τότε που αναπτύχθηκαν οι πιο ενοχοποιητικές για τη μητέρα θεωρίες επιβάλλοντας την επιστροφή της στο σπίτι και να αφιερωθεί στα παιδιά της κατ’ αποκλειστικότητα.

Oι Προσκλήσεις της Μητρότητας

H μητέρα που απέχει από την αγορά εργασίας για να αφοσιωθεί πλήρως στην οικογένειά της, αντιμετωπίζει μοναξιά λόγω των συνθηκών της σύγχρονης ζωής. Μια μητέρα με ένα νήπιο, περιορισμένη μέσα σε ένα διαμέρισμα για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, δημιουργεί ένα περιβάλλον που σχεδόν βέβαια οδηγεί σε αισθήματα μελαγχολίας και καταπίεσης. Για να αντιμετωπίσει αυτήν την πραγματικότητα, η δημιουργία μίας δομημένης καθημερινής ρουτίνας  που περιλαμβάνει συστηματικά τη συνάντηση με άλλους ανθρώπους ή την ενασχόληση με κάποιες δραστηριότητες.

Από την άλλη, οι εργαζόμενες γυναίκες, που προσπαθούν να συνδυάσουν τους δύο ρόλους, καλούνται να αντιμετωπίσουν άλλες προκλήσεις και αλληλοσυγκρουόμενες απαιτήσεις. Βρίσκονται αντιμέτωπες με την ιδέα ότι επειδή εργάζονται στερούν από την οικογένειά τους την απαραίτητη φροντίδα. Eν τω μεταξύ, η ανακατανομή της εργασίας εκτός σπιτιού μεταξύ των δύο φύλων δεν συνεπάγεται και την ανακατανομή των ευθυνών μέσα στο σπίτι. Οι περισσότερες δουλειές τελικά γίνονται από τη μητέρα, ανεξάρτητα από το αν εργάζεται ή όχι. Έτσι, η εργαζόμενη μητέρα καλείται να ισορροπεί συνεχώς μεταξύ εναλλασσόμενων ρόλων και υποχρεώσεων.

Συνεπώς, μια εργαζόμενη μητέρα που φροντίζει για τα παιδιά της:

• Ζει με τις ενοχές της.
• Βιώνει υπερβολική κούραση.
• Παλεύει με την έλλειψη επαρκούς χρόνου γι’ αυτήν αλλά και για τους άλλους.
• Καταπιέζει συχνά την ανάγκη να εξελιχθεί επαγγελματικά ή επιστημονικά.

Παράγοντες Οικογενειακής Ευτυχίας

Tα παιδιά επηρεάζονται δραματικά από τη σχέση τους με τους γονείς τους. Αυτό περιλαμβάνει:

• Τη φύση της σχέσης τους με τους γονείς.
• Τον τρόπο που τα φροντίζει κανείς όταν εκείνοι είναι απόντες.
• Τα πρότυπα συμπεριφοράς που προβάλλονται και ενισχύονται στα παιδιά.
• Τον σεβασμό προς τις επιλογές του καθενός.
• Το πλαίσιο που προσφέρει η οικογένεια για να δημιουργηθεί ισορροπία και αρμονία στο σπίτι.
• Την προσπάθεια επικοινωνίας στην καθημερινότητα.
• Την ύπαρξη ορίων στη συμπεριφορά των μελών.
• Τον τρόπο δημιουργίας αμοιβαίου σεβασμού και εμπιστοσύνης.

Όλα αυτά συνθέτουν την ομαλή ψυχολογική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού στο πλαίσιο μιας αρμονικής οικογενειακής συμβίωσης.

Ο Ρόλος του Συντρόφου-Πατέρα: Μια Σημαντική Διάσταση

Αν και θεωρητικά είναι αυτονόητο, αξίζει να επισημάνουμε πως ο πατέρας, όταν υπάρχει, έχει πρωταρχικό ρόλο στην διευκόλυνση της μητέρας-συντρόφου. Στην προσπάθεια της να ανταποκριθεί σε δύο απαιτητικούς και συχνά ανταγωνιστικούς ρόλους (μητέρα/εργαζόμενη). Η συναισθηματική κατανόηση και η πρακτική δραστηριοποίηση φαίνεται ότι διευκολύνουν το μητρικό ρόλο και απαλύνουν τις εργασιακές επιβαρύνσεις. Η ενσυναίσθηση του συντρόφου-πατέρα και η συνειδητή του προσπάθεια να μη δημιουργεί περαιτέρω ανάγκες ή εντάσεις, δημιουργεί περιβάλλον συναισθηματικής και οικογενειακής ισορροπίας και δεν προσθέτει στη μητέρα περαιτέρω διλήμματα και συναισθήματα ανεπάρκειας.

Ο σύγχρονος πατέρας δεν πρέπει να περιορίζεται σε βοηθητικό ρόλο,

αλλά οφείλει να αναλαμβάνει δραστηριότητες χωρίς της γυναικεία επίβλεψη.

Εξίσου οι δύο γονείς σε ψυχικό επίπεδο πρέπει να αισθάνονται τον ρόλο τους  αγκαλιάζοντας τα παιδιά και χρησιμοποιώντας όμορφα λόγια που θα συμβάλουν στην αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή τους. Οφείλουν να εκδηλώνουν την αγάπη τους και να δηλώνουν τη συμπαράστασή τους σε ό,τι απασχολεί το παιδί. Καλούνται να δώσουν λύσεις, ώστε το παιδί να αισθανθεί ασφαλές και αγαπημένο. Να επενδύουν χρόνο για παιχνίδια, γέλια και χαλαρώση με την οικογένεια. Ο ουσιαστικός χρόνος θα απαλύνει την έλλειψη πραγματικού, όπου δεν υπάρχει, και θα δημιουργήσει περιβάλλον αγάπης, εμπιστοσύνης και φροντίδας.

Σε γενικές γραμμές, ακούμε τα παιδιά μας, τα κατανοούμε, τα αγαπάμε, τα υποστηρίζουμε, όμως δεν τα αφήνουμε να μας καθορίσουν ή να μας κρίνουν άδικα. Ένας ανήλικος αξίζει τον σεβασμό μας, αλλά δεν είναι σε θέση να συναποφασίσει για τη ζωή και το μέλλον μας.

Επομένως, μάλλον δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό δίλημμα. Η σχέση και των δυο γονιών με τα παιδιά είναι η μοναδική προτεραιότητα, όσο και αν τα καλέσματα της επαγγελματικής της ζωής παίζουν τον ρόλο των Σειρήνων.

Κάθε μητέρα είναι ηγέτης και εμπνευστής στη ζωή των παιδιών της!

Αναγνωρίστε την, σεβαστείτε την, υποστηρίξτε την  

και φυσικά αγαπήστε την.

Το έχει ανάγκη!!!

Τι να προσέξω κατά την επιλογή μου

Η λέξη θυρωρός (φύλακας πόρτας) προκύπτει από τη λέξη θύρα (πόρτα) και τη λέξη ώρα (φροντίδα).

Άνθηση

Ένα επάγγελμα πολύ διαδεδομένο, κυρίως στα χρόνια της εσωτερικής μετανάστευσης. Με μια τσάντα στον ώμο νέοι εγκατέλειπαν τα χωριά τους και έφταναν στην πρωτεύουσα, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτούς και για τις οικογένειές τους. Ήταν ένα επάγγελμα που δε χρειαζόταν εξειδίκευση και εκτός από το μισθό τους εξασφάλιζε και στέγη. Οι θυρωροί ήταν οι άνθρωποι που γνώριζαν τα πάντα στις πολυκατοικίες της παλιάς Ελλάδας και ήταν υπεύθυνοι για την εύρυθμη λειτουργία του κτιρίου δίνοντας προσοχή και στο κομμάτι της ασφάλειας.

Ο θυρωρός είναι ένα επάγγελμα που δεν υπάρχει πια όπως παλιά, αφού αποτελούσε ένα αναπόσπαστο κομμάτι στις πολυκατοικίες στις δεκαετίες ’50 – ‘70 ο οποίος γνώριζε όλα όσα διαδραματίζονταν σ’ αυτή τη μικρή κοινωνία, φρόντιζε για τη καθαριότητα, τη συντήρηση του κτιρίου, την είσπραξη των κοινοχρήστων αλλά και έκανε θελήματα εξυπηρετώντας με κάθε τρόπο τους ενοίκους.  Ήταν οι άνθρωποι για όλα. Τα μάτια και τα αυτιά της πολυκατοικίας, οι «προστάτες» της εισόδου. Χαρακτηριστική είναι η ταινία «Παπατρέχας» με το Θανάση Βέγγο στον ομώνυμο ρόλο να τρέχει και να μην… φτάνει!

Παρακμή

Από τη δεκαετία του ’80, οι αλλαγές στη δόμηση αλλά και αργότερα η οικονομική κρίση, όπου οι ένοικοι δυσκολεύονταν να πληρώσουν το μισθό του θυρωρού, οδήγησαν στην εξάλειψη του επαγγέλματος. Τη θέση του πήρε ένας εκλεγμένος κάθε φορά ιδιοκτήτης και ένοικος «ο διαχειριστής της πολυκατοικίας». Στα ’00 και αυτός ο ρόλος άρχισε να φθίνει αφού όλο και λιγότεροι ιδιοκτήτες ήθελαν να αναλάβουν αυτό τον απαιτητικό ρόλο.

Στο παρόν

Στην εποχή μας, η παγκοσμιοποίηση επέφερε τρομακτική αύξηση του πληθυσμού από όλο τον κόσμο στις πόλεις μας κάτι που σε συνδυασμό με την αύξηση της εγκληματικότητας, έφεραν και πάλι στο προσκήνιο την ανάγκη μιας αντίστοιχης θέσης. Επιπλέον η ραγδαία αύξηση των Airbnb μέσα σε παλιές μεγάλες πολυκατοικίες που ανακατασκευάζονται εκ θεμελίων, αλλά και η μετατροπή πολλών διαμερισμάτων στο κέντρο σε γραφεία, πολυιατρεία, atelier κ.α. εντείνουν την ανάγκη για επανεξέταση και επαναπροσδιορισμό του ρόλου του κλασικού θυρωρού των παλιότερων δεκαετιών.

Σήμερα, οι θυρωροί είναι λίγοι και η πλειοψηφία τους εργάζεται σε επαγγελματικά κτίρια, μέγαρα  ή σε πολυκατοικίες, κυρίως στις παλιές αρχοντικές περιοχές του κέντρου της Αθήνας και του Πειραιά, παρόλα αυτά, οι όροι "Κλασσικός Θυρωρός" και "Θυρωρός Security" είναι διακριτοί και αναφέρονται σε δύο διαφορετικούς τρόπους παροχής ασφάλειας και προστασίας σε ένα χώρο. Οι βασικές διαφορές μεταξύ τους είναι:

Κλασσικός Θυρωρός: 

Ο παραδοσιακός θυρωρός είναι ένα άτομο που συνήθως απασχολείται για να παρακολουθεί και να προστατεύει έναν χώρο, όπως ένα κτίριο, ένα σπίτι ή μια επιχείρηση και  είναι υπεύθυνος για την αποτροπή και τον έλεγχο της εισόδου ανεπιθύμητων ατόμων.

Θυρωρός Security: 

Ο θυρωρός ασφαλείας είναι ένα εξειδικευμένο κι εκπαιδευμένο άτομο που παρέχει υψηλού επιπέδου ασφάλειας και προστασία σε έναν χώρο, καθώς είναι εξοπλισμένος με τεχνολογία και εργαλεία ασφαλείας, όπως κάμερες ασφαλείας, συστήματα ελέγχου πρόσβασης, αισθητήρες ασφαλείας κ.α. με βασικό στόχο την αποτελεσματική προστασία.

Τελικά το κλασικό μοντέλο του θυρωρού λειτουργεί σήμερα;

Διανύουμε την εποχή της εξειδίκευσης και οι αναμνήσεις του παρελθόντος, όσο γλυκιές κι αν είναι, δεν παύουν να χρειάζονται εκσυγχρονισμό για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο θεσμός.

Καταρχήν πρέπει να διαχωριστεί:

• ο ρόλος του συνεργείου καθαριότητας που αποτελεί ξεχωριστό επαγγελματικό κλάδο
• η υποχρέωση για συντηρητή ανελκυστήρα
• η διαδικασία έκδοσης και είσπραξης κοινοχρήστων που συχνά απαιτεί νομικές γνώσεις
• η ανάγκη ενός τεχνικού συνεργείου κατάλληλο να αναλάβει περιστατικά τεχνικής συντήρησης ή αποκατάστασης βλαβών

Τίποτα ωστόσο από όλα τα παραπάνω δεν εξασφαλίζει τις όλο και πιο αυξημένες απαιτήσεις για ουσιαστική ασφάλεια. Σε μια σύγχρονη πολυκατοικία, η πυρηνική οικογένεια της δεκαετίας του ‘50 δεν αποτελεί πλέον τον κανόνα αλλά την εξαίρεση. Έτσι ένας παραδοσιακός θυρωρός είναι αδύνατον να είναι σε θέση να εκτιμήσει τα σημάδια, τις καταστάσεις και τις κινήσεις που αποτελούν απειλή. Απαιτείται εξειδικευμένη άδεια φυλάκων που να είναι νόμιμοι, μόνιμοι και να κατέχουν την απαιτούμενη άδεια εργασίας, σύμφωνα με τον Νόμο 2518/97, ο οποίος ρυθμίζει τους κανόνες λειτουργίας των ιδιωτικών εταιρειών παροχής υπηρεσιών ασφαλείας.

Πώς να επιλέξετε ένα φύλακα - θυρωρό

• Κάνετε μια έρευνα κι απευθυνθείτε σε  μια αξιόπιστη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον κλάδο της ασφάλειας ελέγχοντας στοιχεία όπως η εμπειρία, η μακροβιότητα, οι εγκαταστάσεις, οι πιστοποιήσεις, το πελατολόγιο και φυσικά η φήμη της.  
• Καλέστε έναν εκπρόσωπό της και αναφέρετε αναλυτικά τις ανάγκες και τον προϋπολογισμό που διαθέτετε.
• Επισημάνετε τα χαρακτηριστικά του φύλακα θυρωρού που ικανοποιούν τις απαιτήσεις σας
• Ζητήστε να υπάρχει ένα σταθερό πρόσωπο και κάποιος επόπτης να έχει την ευθύνη να ελέγχει την ικανοποιητική και πλήρη εκτέλεση των καθηκόντων του.
• Λάβετε υπόψιν την ανάγκη ενός αντικαταστάτη στην θέση σε αργίες, άδειες και ασθένειες.
• Ορίστε αναλυτικά τα κύρια καθήκοντα, αλλά και τις συμπληρωματικές αρμοδιότητές του.
• Διεκδικείστε άμεση αντικατάσταση του θυρωρού με απλό αίτημα.
• Προνοήστε να εξασφαλίσετε πως σε περίπτωση αντικατάστασης, θα υπάρχει σωστή εκπαίδευση και δεν θα έχετε περαιτέρω ευθύνη να ενημερώσετε εσείς  τον νέο θυρωρό για τις ανάγκες σας.
• Πολύ σημαντικό: Απαιτήστε αναλυτικό ιδιωτικό συμφωνητικό που να περιγράφει με ακρίβεια τις διαδικασίες και τις δεσμεύσεις του.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες

όταν τα κτίρια έχουν θυρωρούς ή Security,

μειώνουν τα ασφάλιστρα περίπου κατά 20%

Κύριες ευθύνες του φύλακα-θυρωρού

• Έλεγχος της εισόδου και του περιμετρικού χώρου.
• Παροχή πρώτων βοηθειών κι ετοιμότητα  σε οποιαδήποτε ανάγκη προκύψει
• Παρακολούθηση συστημάτων ασφαλείας.
• Συντονισμός συμπληρωματικών ειδικοτήτων κι εργασιών στο κτίριο.
• Άμεση ενημέρωση των αρχών σε περίπτωση ανάγκης.
• Εναρμόνιση με τους κανονισμούς προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Τα κτίρια που έχουν την δυνατότητα να έχουν  ιδιωτική ασφάλεια με θυρωρούς

δημιουργούν υπεραξία κι έχουν βελτιωμένη θέση στην αγορά ακινήτων.

«Στον κόσμο που έρχεται, αν δεν μπορείς να βρεις το δρόμο σου μέσα στη διαφορετικότητα, είσαι χαμένος».

Robert Hughes

Τι σημαίνει η «Διαφορετικότητα»

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο γίνονται αναφορές για την έννοια της διαφορετικότητας. Τα μέσα ενημέρωσης, τα παιδικά βιβλία καθώς και άλλα αναγνώσματα θίγουν το θέμα της διαφορετικότητας μέσα από την αντιμετώπιση διαφόρων ατόμων και ομάδων του πληθυσμού μας. Διαφορετικές αξίες, στάσεις, θρησκείες, φύλο, ηλικία, χρώμα, μόρφωση, ικανότητες, σεξουαλικός προσανατολισμός, αρτιμέλεια, πολιτισμός. Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος αν όλα γύρω μας ήταν ίδια; Οι εικόνες της φύσης, οι εποχές, οι μέρες, τα ζώα, τα φυτά, οι άνθρωποι. Η διαφορετικότητα υπάρχει παντού. Διαφορετικότητα υπάρχει και σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας όπως στην εργασία, τη παιδεία. Η καλλιέργεια της αξίας της διαφορετικότητας συνεπάγεται την έννοια της αποδοχής.

Η αποδοχή της διαφορετικότητας

Αποδέχομαι τη διαφορετικότητα των ανθρώπων γύρω μου και αυτών που συναντώ. Κάποιοι έχουν διαφορετικά επαγγέλματα, θρησκεία, γνώσεις, χρήματα, χρώμα, φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό, εμφάνιση, ανατομία. Πώς θα μπορούσε μέσα σε μια κοινωνία να είμαστε όλοι ίδιοι, αφού ο καθένας από μας είναι μοναδικός;

Κάτι το οποίο φαντάζει πλέον κλισέ, καθώς το θεωρούμε ίσως αυτονόητο, είναι το να μπορέσουμε να αποδεχτούμε το άλλο, το ξένο, αυτό που τυχαία δεν είμαστε. Σε έναν κόσμο με τόση πολυπλοκότητα, η έννοια της απόλυτης αρμονίας με βάση την ιδιομορφία φαντάζει στρατιωτικοποίηση που περιθωριοποιεί όσους διαφέρουν. Πόσο ανεκτικοί είμαστε σε κάτι που δε μπορούμε να καταλάβουμε;

Πόσοι γύρω μας έχουν την αυτοματοποιημένη αντίληψη να μπαίνουν στη θέση του άλλου; Να σκεφτούν να μη παρκάρουν στη ράμπα αναπήρων γιατί θα δημιουργήσουν πρόβλημα σε ένα άτομο χωρίς όραση; Να μπορέσουν να νιώσουν πώς είναι να μη σε δέχονται σε μία εργασία επειδή είσαι ομοφυλόφιλος; Ή ακόμα το πιο απλό, επειδή το στιλ που ντύνεσαι είναι περίεργο και όχι “φυσιολογικό”, όπως το ορίζει ο συντηρητισμός;

Η σημερινή κοινωνία επιβάλει στον αυριανό πολίτη να είναι διαφορετικός και να γιορτάζει τη διαφορετικότητα τόσο τη δική του όσο και των γύρω του. Είναι ευθύνη όλων μας να μετακινήσουμε τις στάσεις μας απέναντι στο διαφορετικό και να αντιληφθούμε τον πραγματικό πλούτο που μας χαρίζει. 

Αποδέχομαι και καλλιεργώ τη διαφορετικότητα στη ζωή μου σημαίνει «ανοίγομαι». Και όταν κάποιος ανοίγεται, μπορεί να βλέπει και να βιώνει την ομορφιά γύρω του στα πάντα και σε όλους. Μέσω της αποδοχής της διαφορετικότητας, συνδέομαι βαθύτερα και πιο αυθεντικά με τους γύρω μου. Μαθαίνω να αποδέχομαι χωρίς φίλτρα και όρους και να συγχωρώ. Μαθαίνω να κατανοώ και να συναισθάνομαι περισσότερο. Εξελίσσομαι, γιατί μαθαίνω να βλέπω ότι υπάρχουν κι άλλες οπτικές, άλλες ερμηνείες, άλλες εμπειρίες. Μαθαίνω ν᾽ αγαπώ.

Μέσω ανθρώπων που τόλμησαν να φέρουν ή να στηρίξουν το διαφορετικό, που έσπασαν τους «κανόνες» του ίδιου και του συνηθισμένου, μόνο πρόοδος υπήρξε. Η διαφορετικότητα έχει τη δύναμη ν᾽ αλλάξει τα δεδομένα, να κάνει ανατροπές και να μας οδηγήσει στο καινούριο, στην εξέλιξη.

Η φυλή, το φύλο, η εθνικότητα, η ηλικία, η αρτιμέλεια, η σεξουαλικότητα, ιδιαιτερότητες όπως η οικονομική κατάσταση και οι διαφορετικές θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις δεν πρέπει να αποτελούν τροχοπέδη.

Τι είναι η «Συμπερίληψη»

Ως επακόλουθο στην αποδοχή της διαφορετικότητας έρχεται η συμπερίληψη.  Η συμπερίληψη είναι μία έννοια ταυτόσημη με την αποδοχή, που καθιστά απαραίτητη την αναγνώριση της αξίας κάθε ατόμου. Τη δημιουργία μίας συλλογικής αντίληψης πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε μέλη της κοινωνίας, χωρίς ταμπέλες και στερεότυπα.

Η συμπερίληψη είναι ένα όρος που γίνεται όλο και πιο απαραίτητος στη σημερινή κοινωνία καθώς σημαίνει, όπως λέει και η ίδια η λέξη την ομαλή συνύπαρξη όλων των ατόμων στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς διακρίσεις και χωρίς να αποτελεί τροχοπέδη η οποιαδήποτε διαφορετικότητα του ατόμου που είναι σημαντικό να νιώθει ότι στο περιβάλλον αυτό αντιμετωπίζεται με δικαιοσύνη, σεβασμό και αξιοκρατία. Να νιώθει ότι συμπεριλαμβάνεται, ότι ακούγεται και ότι τον/την αποδέχεται το υπόλοιπο σύνολο.

Η συμπερίληψη είναι μία απαραίτητη ηθική επιταγή, με κύριο σκοπό να αναδείξει την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη και φυσικά, να διασφαλίσει ότι όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες στη ζωή.

Στην Ελλάδα, υπάρχει έντονα η ανάγκη να μάθουμε την έννοια της συμπερίληψης για να οικοδομήσουμε κάτι ομορφότερο πάνω στις χαλασμένες νοοτροπίες που περιθωριοποιούν και δημιουργούν αποκλεισμούς. Πρέπει πέρα από την αναγνώριση της διαφορετικότητας, έμπρακτα να συμμετέχουμε και να δημιουργούμε έναν πολιτισμό που αποδέχεται τους πάντες όπου όλοι θα μπορούν να συμμετέχουν και θα τους δίνεται η ευκαιρία να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.

Γιατί η κοινωνία μας δεν είναι συμπεριληπτική

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες στη χώρα μας, οι οποίοι βάζουν φρένο στην εξέλιξη και την εκμάθηση της συμπερίληψης. Ειδικότερα, η μεγαλύτερη μάζα ατόμων συνήθως αδιαφορεί ή και συχνά επικρίνει το διαφορετικό και δεν μπορεί να αφομοιώσει έννοιες όπως αυτή, που φαντάζουν συχνά ξένες. 

Επιπροσθέτως, δεν είναι αναγνωρίσιμοι όλοι οι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτιστικοί παράγοντες που δυσκολεύουν ορισμένους ανθρώπους να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία, όπως τα άτομα με αναπηρίες που δε μπορούν με ευκολία να έχουν πρόσβαση σε όλους τους δημόσιους χώρους, ούτε και ίσες ευκαιρίες απασχόλησης. Το ίδιο το περιβάλλον και η έλλειψη υποδομών δε βοηθάει.

Η συμπερίληψη σχετίζεται άμεσα με τις παθογένειες και τις διακρίσεις σε όλο το φάσμα τους. Υπάρχουν πρόσφυγες που δε συμμετέχουν στην εκπαίδευση, προσλήψεις που δε γίνονται λόγω σεξουαλικής ταυτότητας, εργασίες που δεν απευθύνονται σε όλους και ελλιπής υγειονομική περίθαλψη για ορισμένες ομάδες ανθρώπων. 

Εξάλλου, η ταξικότητα που μας διακρίνει, εξασφαλίζει πως όσοι είναι οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστεροι, αυτομάτως βιώνουν μεγαλύτερη αδικία και αποκλεισμό. Γενικώς, συναντάμε πολλά εμπόδια, τα οποία σε συνδυασμό με την έλλειψη ενσυναίσθησης των πολιτών και την αδιαφορία της πολιτείας τοποθετούν ορισμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν και πρέπει να έχουν μία φυσιολογική ζωή στο περιθώριο.

Η συμπερίληψη πρέπει να γίνει μέρος της κουλτούρας μας ώστε η κοινωνία μας να είναι στην ολότητά της ζωντανή αλλά και συνειδητά μεταβαλλόμενη προς κάτι καλύτερο από το ήδη υπάρχον. Δεν είναι το θέμα να το κάνουμε επειδή απλά αυτό είναι το “σωστό”, αλλά για τα οφέλη των ανθρώπων και την αρμονία που συνεπάγεται.

Επιπλέον η πολιτεία η ίδια οφείλει να θέσει την έννοια της συμπερίληψης σε υψηλότερη θέση ώστε να υπάρχουν κατάλληλοι χώροι π.χ. για τα άτομα με αναπηρία. Νομοθετήσεις, που να προστατεύουν τα άτομα, να προωθούν τις ιδέες της συμπερίληψης για προσβάσιμες υποδομές, απασχόληση για όλους και πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία, μέσω μίας συντονισμένης προσπάθειας και των πολιτών ώστε σταδιακά να επέλθει αλλαγή στη νοοτροπία που παραμελεί και αδιαφορεί.

Χρειάζεται όλοι να αντιληφθούμε ότι η συμπερίληψη στην πράξη έχει τεράστιο όφελος για όλους. Όταν όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα, αυτομάτως γίνεται λόγος για μια πιο υγιή πραγματικότητα εφόσον όλοι αντιμετωπίζονται αξιοκρατικά. 

Στόχος μας πρέπει να γίνει κανείς άνθρωπος; να μην είναι αποκλεισμένος, ότι και αν σημαίνει αυτό και σε όποια συνθήκη. Εάν θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, και να αποφύγουμε διάφορες μορφές περιθωριοποίησης, να δημιουργήσουμε ένα κόσμο που να μας χωράει όλους. Ένα συμπεριληπτικό κοινωνικό οικοδόμημα, ισχυρό, θα φέρει ευκολότερα την ευημερία για το σύνολο της κοινωνίας και για το κάθε μέλος της ξεχωριστά.

Η διαφορετικότητα έχει αποδειχθεί πως καλλιεργεί τη δημιουργική σκέψη και προωθεί την καινοτομία, συμβάλλοντας σε αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων.

Παρόλα αυτά, οφείλουμε να φροντίζουμε να αποσαφηνίσουμε τα όρια γύρω μας, ανάμεσα στην ουσιαστική διαφορετικότητα και την εσκεμμένη χειραγώγηση όσων επικαλούνται την διαφορετικότητά τους για να κατευθύνουν την κοινή γνώμη προς όφελός τους. Η ενσυναίσθηση χρειάζεται ισχυρά φίλτρα για να μην καταλήξουμε στο άλλο άκρο, να επικροτούμε δηλαδή το διαφορετικό απλά και μόνο για να αποδείξουμε την πρόοδό μας, χωρίς ισότιμα κριτήρια αξιολόγησης.

Κι όπως είπε και η μητέρα Τερέζα, «Ποτέ δεν πρέπει να φοβόμαστε να είμαστε ένα σημάδι αντίφασης στον κόσμο».

Mπορεί η δουλεία να μας κάνει ευτυχισμένους;

Eίναι αυτό τελικά τόσο απαραίτητο;

Ποιος δεν έχει ταυτιστεί με εκείνη την ωραία φωτογραφία στο διαδίκτυο, όπου χαρούμενοι εργαζόμενοι, όλοι μαζί σε ένα χώρο με μια μοναδική θετική ενέργεια, γύρω από ένα τραπέζι, εργάζονται, γελούν, μοιράζονται ιδέες και γνώσεις.

Υπάρχουν αλήθεια τέτοιοι εργαζόμενοι που φαίνεται πραγματικά να απολαμβάνουν κάθε δημιουργικό λεπτό στον χώρο εργασία τους;

Η απάντηση είναι ναι. Υπάρχουν!

Κάποιες φορές ενδεχομένως αισθάνεσαι ότι η δουλειά σου δεν σε γεμίζει, oι απαιτήσεις και όλα όσα έχεις να κάνεις είναι τόσα πολλά, που φλερτάρεις με το burnout. Πασχίζεις να βρεις την ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής και κάνεις το λάθος που κάνουν όλοι: αντιμετωπίζεις τη δουλειά σαν κάτι καταναγκαστικό και αναζητάς το νόημα και την ευτυχία στη ζωή εκτός δουλειάς.

Μπορείς να είσαι ευτυχισμένος και εντός δουλειάς! Μην ξεχνάς ότι ένας χαρούμενος υπάλληλος είναι και πιο αποδοτικός.

Πολλοί πιστεύουν ότι η επιτυχία φέρνει την ευτυχία. Στην πραγματικότητα, όμως, ισχύει το αντίστροφο. Η ευτυχία προηγείται της επιτυχίας. Τα θετικά συναισθήματα που νιώθουμε όταν η εργασία μας κάνει ευτυχισμένους, ενισχύουν την ικανότητα λήψης αποφάσεων, την καινοτομία, την προσαρμοστικότητα και τη διαχείριση σύνθετων προβλημάτων. Με άλλα λόγια, ευτυχισμένοι εργαζόμενοι = αποδοτικότεροι εργαζόμενοι.

Σε αντίθεση, το υψηλό στρες και η εργασιακή δυστυχία «προσβάλλουν» τις εργασιακές σχέσεις, την προσωπική ζωή και την υγεία μας. Μειώνουν την αποτελεσματικότητά μας, οδηγούν σταδιακά σε λάθη ή σε συμβιβασμούς. Με άλλα λόγια, η δυστυχία, η έλλειψη engagement, το αίσθημα ότι δεν ολοκληρωνόμαστε μέσα από τη δουλειά μας, επηρεάζουν όχι μόνο την ψυχολογία αλλά και την απόδοσή μας.

Οι τρεις παγίδες που στερούν την επαγγελματική ευτυχία

Στην πλειοψηφία τους οι εργαζόμενοι πέφτουν σε κοινές παγίδες που σαμποτάρουν τη χαρά που αντλούν από την εργασία τους. Πρόκειται για αυτοκαταστροφικούς τρόπους σκέψης και εργασίας που μας κρατούν κολλημένους σε μία κατάσταση που σαμποτάρει την ευτυχία αλλά και την επιτυχία μας. Τρεις είναι οι παγίδες στις οποίες υποπίπτουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι:

• Η φιλοδοξία, από μόνη της δεν αποτελεί αρνητικό χαρακτηριστικό, αντίθετα δίνει ώθηση να επιτύχουμε τους στόχους μας και να εξελίξουμε την καριέρα μας. Όταν όμως συνδυάζεται με υπερβολικό ανταγωνισμό και προσήλωση σε ατομικούς στόχους και προσωπικές νίκες, χάνεται το νόημα της δουλειάς και η υποστήριξη των ανθρώπων δίπλα μας.
• Τα πρέπει και ο κίνδυνος να λειτουργούμε με βάση αυτό που θεωρούμε ότι αναμένεται από εμάς και όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες μας, μία παγίδα που δύσκολα αποφεύγει κάποιος στην επαγγελματική του πορεία. Η αποφυγή της παγίδας των «πρέπει» δεν συνεπάγεται την ισοπεδωτική απαξίωση όλων των κανόνων που διέπουν την κουλτούρα της επιχείρησης, αλλά την άρνηση συμμόρφωσης σε όσους βλάπτουν την καλή διάθεση και την αυθεντική, δημιουργική συνεισφορά στην εργασία.
• Η υπερβολική εργασία και η πίεση του «always on» σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος, λόγω της 24ωρης διαθεσιμότητας και του ανταγωνισμού. Το πρόβλημα με τις υπερβολικές ώρες εργασίας είναι ότι αποτελούν φαύλο κύκλο. Αυξάνουν το στρες και κατά συνέπεια τη συναισθηματική νοημοσύνη του ατόμου, καθώς και την ικανότητά του να σκέφτεται καθαρά και έξυπνα, άρα και να δουλεύει αποτελεσματικά.

Τα μυστικά για να βρεις την ευτυχία στο γραφείο

Υπάρχουν 4 πυλώνες που μπορείς να βελτιώσεις για να γίνεις ένας χαρούμενος εργαζόμενος.

1. Νόημα

Ο σκοπός και το νόημά σου αποτελούν μία αντανάκλαση των αξιών σου. Η δουλειά σου έχει νόημα όταν η καθημερινή συμπεριφορά και οι αποφάσεις σου είναι εναρμονισμένες με αυτές τις αξίες. Όταν ξέρεις ότι η δουλειά σου έχει αντίκτυπο και όταν οι συνάδελφοί σου μπορούν να βασιστούν σε εσένα και εσύ σε εκείνους, νιώθεις ασφάλεια.

2. Δέσμευση

Η δουλειά σε γενικές γραμμές θα πρέπει να σε γεμίζει. Να συμμετέχεις σε αποφάσεις που αφορούν στο τι, πότε και πώς πρέπει να γίνουν τα πράγματα και να νοιώθεις ότι είσαι αποτελεσματικός και ότι μπορείς να χειριστείς ό,τι προκύψει. Αν είσαι επικεφαλής ενός τμήματος πρέπει να δημιουργείς για τους υπαλλήλους σου ευκαιρίες εκμάθησης και εξέλιξης και να τους επιτρέπεις να χειρίζονται οι ίδιοι τις υποχρεώσεις τους και το καθημερινό τους πρόγραμμα, να τους ενθαρρύνεις να αποφορτίζονται μετά από μία κουραστική ημέρα, να αποφεύγουν το multitasking και να μην είναι διαρκώς διαθέσιμοι.

3. Ανθεκτικότητα

Η ικανότητα να χειρίζεσαι, να ελίσσεσαι, να προσαρμόζεσαι και να μαθαίνεις από τις αναποδιές, τα λάθη, τις αποτυχίες και τις απογοητεύσεις είναι βασική προϋπόθεση για να είσαι χαρούμενος εργαζόμενος. Η ανθεκτικότητα δεν έχει να κάνει με το να προσπαθείς να αποφύγεις τις δυσκολίες, να καταπιέσεις το στρες ή να αποφύγεις τις συγκρούσεις. Έχει να κάνει με το να μπορείς να χειριστείς τις προκλήσεις στη δουλειά. Η αυτοκριτική και ο επαναπροσδιορισμός είναι ένα πρώτο βήμα για να τη κατακτήσεις. Ένα άλλο βήμα είναι να είσαι ο εαυτός σου και στο γραφείο και έτσι περιορίζεται το στρες όταν προσπαθείς να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Τέλος, η ανθεκτικότητα στη δουλειά έχει να κάνει και με το κατά πόσο μπορείς να αποφορτιστείς από αυτή. Κατά πόσο μπορείς να φροντίζεις την ευεξία σου και να αφιερώνεις καθημερινά χρόνο στους γύρω σου.

4. Ευγένεια

Το τελευταίος πυλώνας είναι η ευγένεια. Να συμπεριφέρεσαι στους άλλους με αξιοπρέπεια και σεβασμό, να έχεις ενσυναίσθηση και να δείχνεις συμπόνια και φυσικά να μπορείς να διαχειριστείς αποτελεσματικά τις διαφωνίες. Η ευγένεια στο γραφείο ξεκινάει με τους καλούς τρόπους. Μάθε να μοιράζεσαι, να δίνεις feedback, να επιβραβεύεις, να χτίζεις σχέσεις εμπιστοσύνης, να είσαι καλός ακροατής, να συνεργάζεσαι και να μπορείς να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να ζητάς συγνώμη.

Τα οφέλη μίας δουλειάς που σε γεμίζει

Όταν η δουλειά σου σε γεμίζει, βελτιώνεις την υγεία και την ευεξία σου, είσαι περισσότερο δημιουργικός, μπορείς να επιλύεις καλύτερα το κάθε πρόβλημα, γίνεσαι πιο αποδοτικός και καινοτόμος και μπορείς να εξελιχθείς πιο γρήγορα.

Άτομα που η δουλειά τους γεμίζει, είναι περισσότερο αυθεντικά, αφοσιωμένα σε αυτό που κάνουν και περισσότερο πρόθυμα να συνεισφέρουν πέρα από τα καθήκοντά τους και φυσικά έχουν βρει το νόημα στη δουλειά τους.

Ένας χαρούμενος υπάλληλος μπορεί να δει την ευρύτερη εικόνα, να διαχειριστεί καλύτερα το άγχος, να αποφορτιστεί από την πίεση της δουλειάς και να διαχειριστεί καλύτερα τις διαφωνίες.

Ένας χαρούμενος υπάλληλος είναι επίσης και πιο συμπαθητικός, πιο αξιόπιστος, πιο αποτελεσματικός και πιο υποστηρικτικός.

Το αν θα είσαι ευτυχισμένος ή όχι στη δουλειά σου, είναι στο χέρι σου.

Είναι στο χέρι σου να δημιουργήσεις ένα φιλικό περιβάλλον εργασίας,

ακόμα και αν δεν τα πας καλά με όλους τους συναδέλφους σου.

Μην ξεχνάς ότι όλα είναι θέμα χημείας!

Ο σχολικός εκφοβισμός γνωστός και ως bullying  είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου και αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών, με στόχο να προκληθεί φόβος, πόνος ή αναστάτωση. Ο σχολικός εκφοβισμός δε πρέπει να συγχέεται με τις περιπτώσεις όπου τα παιδιά κάνουν αστεία διασκεδάζοντας από κοινού.

Η βία μεταξύ των παιδιών στο σχολείο δεν είναι κάτι το καινούριο.

Υπάρχει και η θεωρία ότι η σχολική επιθετικότητα αποτελεί μια φυσική διαδικασία στην ανάπτυξη του παιδιού και ότι ιδιαίτερα τα αγόρια, μέσω αυτής, προετοιμάζονται για την απαιτητική ενήλικη ζωή. Το σχολείο αποτελεί μια μικρογραφία της κοινωνίας και όταν η κοινωνία “νοσεί”, θα “νοσεί” και το σχολείο.

Βασικές μορφές σχολικού εκφοβισμού

- Άμεσος ή Σωματικός εκφοβισμός.  Αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές και συνήθως επιλέγεται από τα αγόρια.  Ο δράστης χρησιμοποιεί τη φυσική βία ώστε να επιδειχθεί η ισχύς και να βλαφτεί το θύμα.

- Λεκτικός εκφοβισμός.  Ο δράσης παρενοχλεί κατ’επανάληψη το θύμα, το κοροϊδεύει, το προσβάλει, το βρίζει ή διαδίδει ψευδείς φήμες μέσα από ρατσιστικά ή σεξουαλικά σχόλια.

- Έμμεσος ή Κοινωνικός εκφοβισμός.  Σε αυτή τη περίπτωση παρατηρείται η κοινωνική απομόνωση του θύματος από τους συνομήλικούς του, με αποτέλεσμα να αποκλείεται από το σύνολο. Αποτελεί τη πιο δύσκολη περίπτωση εκφοβισμού καθώς συγκαλύπτεται, ο θύτης και το θύμα δεν έχουν ξεκάθαρο ρόλο και συχνά συγχέονται, εκφράζεται με έμμεσο τρόπο και δεν είναι εύκολο να εντοπισθεί και να αναφερθεί.

- Εκβιασμός.  Είναι η μορφή εκφοβισμού όπου οι δράστες μέσω απειλών και εκβιασμών εξαναγκάζουν τα θύματά τους να παραδώσουν το χαρτζιλίκι τους ή το κολατσιό τους.

- Οπτικός εκφοβισμός.  Όπου αναγράφεται ένα προσβλητικό σημειώματα  σε εμφανές σημείο και μεταφέρεται έτσι σε όλους τους συμμαθητές.

- Ηλεκτρονικός εκφοβισμός ή cyberbullying. O δράστης χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά μέσα προωθώντας προσβλητικά μηνύματα και συκοφαντίες για το θύμα σε e-mail, κινητά ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

- Σεξουαλικός εκφοβισμός.  Περιλαμβάνει ανήθικες χειρονομίες, απρεπές άγγιγμα, λεκτική παρενόχληση, σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου. Συνήθως τα κορίτσια πέφτουν θύματα σεξουαλικού εκφοβισμού.

- Ρατσιστικός εκφοβισμός.  Εκφράζεται σωματικά, κοινωνικά ή ψυχολογικά με σκοπό το στιγματισμό της διαφορετικής φυλής ή τη διαφορετικότητα του θύματος ως προς τη θρησκεία, τη φυλή, την εθνικότητα, τη κοινωνική προέλευση, την οικονομική κατάσταση, ή ακόμη και το σεξουαλικό προσανατολισμό.

- Ψυχολογικός εκφοβισμός.  Ο δράστης επιδιώκει να δημιουργήσει στο θύμα του (συνήθως  ψυχολογικά ευάλωτο),  μία κατάσταση φόβου και άγχους.  Αυτή η μορφή εκφοβισμού περιλαμβάνει ένα συνδυασμό πολλών άλλων μορφών εκφοβισμού και χρησιμοποιείται περισσότερα από τα κορίτσια.

Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στη πρόκληση σχολικού εκφοβισμού είναι:

• Tο οικογενειακό περιβάλλον του θύτη και τα βιώματα που έχει από αυτό.
• Oι παρέες όπου παρασέρνουν πιο αδύναμα παιδιά που προκειμένου να ενταχθούν στην ομάδα επιδεικνύουν παραβατική συμπεριφορά,
• Tο ίδιο το σχολικό περιβάλλον καθώς μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει βίαιες συμπεριφορές λόγω έλλειψης ορίων από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και ανοχής σε βίαια περιστατικά.

Πώς αναγνωρίζουμε το παιδί που έχει πέσει θύμα bullying

Ένα παιδί που έχει δεχθεί σχολικό εκφοβισμό συνήθως επιστρέφει σπίτι πεινασμένο, με σχισμένα ρούχα, κατεστραμμένα βιβλία, του λείπουν πράγματα, ζητά ή κλέβει χρήματα (για να τα δώσει στον εκφοβιστή). Έχει ανεξήγητα χτυπήματα και δίνει παράξενες εξηγήσεις για αυτά. Γίνεται αδικαιολόγητα επιθετικό στο σπίτι και παράλογο. Φοβάται να χρησιμοποιήσει το κινητό ή το email του και τρομάζει όταν λαμβάνει μηνύματα. Δεν θέλει να περπατήσει μόνο στο σχολείο κι εκλιπαρεί να το συνοδεύσουν οι γονείς του. Πολλές φορές δεν επιθυμεί να πάει καθόλου στο σχολείο και κάνει κοπάνες. Δείχνει ανήσυχο και χάνει την αυτοπεποίθησή του. Αρχίζει να τραυλίζει. Σταματά να τρώει. Κλαίει πριν κοιμηθεί ή έχει εφιάλτες. Απειλεί με αυτοκτονία. Μειώνεται η σχολική του επίδοση.

Τρόποι αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού

Πώς μπορούν οι γονείς του παιδιού που έχει δεχθεί σχολική βία να βοηθήσουν το παιδί τους

Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να μιλάνε καθημερινά μαζί του και να το ρωτάνε πώς πέρασε στο σχολείο. Τα παιδιά συνήθως ντρέπονται και κρατούν τον εκφοβισμό κρυφό από τους ενήλικες. Για αυτό, οφείλουν να τα ενισχύουν να τους αναφέρουν ό,τι συμβαίνει στο σχολείο και να παρατηρούν μήπως εμφανίσουν κάποιο σημάδι. Επιπλέον, να τα εκπαιδεύσουν στην σωστή χρήση του κινητού και του διαδικτύου. Αν συμβεί ο εκφοβισμός είναι μεγάλης σημασίας να καθησυχαστεί το παιδί πως δε φταίει αυτό. Να αναφέρουν οι γονείς συγκεκριμένα περιστατικά, στο δάσκαλο ή στον υπεύθυνο καθηγητή της τάξης και να συνεργαστούν μαζί του. Χρειάζεται να επιμείνουν στην τόνωση της αυτοπεποίθησης εκπαιδεύοντας το παιδί να λέει δυνατά ΣΤΑΜΑΤΑ και να φεύγει. Αν χρειαστεί, είναι σημαντικό να ζητηθεί ψυχολογική στήριξη από κατάλληλο επαγγελματία.

Tι χρειάζεται να κάνουν οι γονείς του παιδιού-θύτη

Από την άλλη πλευρά, οι γονείς του παιδιού-εκφοβιστή οφείλουν να σταματήσουν το παιδί τους αμέσως μόλις παρατηρήσουν την επιθετική του συμπεριφορά. Το “μυστικό” βρίσκεται στην εφαρμογή σταθερών ορίων με συνέπεια. Επίσης, να συζητούν με το παιδί για το τι μπορεί να του συμβαίνει (αν υπάρχει κάτι που το απασχολεί ή το στενοχωρεί). Είναι σημαντικό να εξηγηθεί πως η συμπεριφορά αυτή δεν είναι αποδεκτή, γιατί το αντίκτυπο που έχει στα άλλα παιδιά είναι πολύ σοβαρό. Εξίσου σημαντική είναι και η συνεργασία με το δάσκαλο ή τον υπεύθυνο καθηγητή της τάξης. Ωστόσο αντενδείκνυται η επικοινωνία με τους γονείς του παιδιού-θύματος καθώς δεν πρόκειται εύκολα να αποδεχτούν την παραβατική συμπεριφορά του παιδιού τους. Αν, παρόλα αυτά, το παιδί συνεχίζει επίμονα να εκφοβίζει, ίσως θα είναι χρήσιμη μια ψυχοθεραπευτική βοήθεια.

O ρόλος των παιδιών-παρατηρητών

Μία ακόμη παράμετρος στο θέμα του σχολικού εκφοβισμού είναι οι λεγόμενοι παρατηρητές ή μάρτυρες ή παριστάμενοι. Στον όρο παριστάμενοι περιλαμβάνονται όλοι οι μαθητές οι οποίοι δεν είναι εκφοβιστές ή αποδέκτες του εκφοβισμού, αλλά γνωρίζουν ότι συμβαίνει στο σχολείο τους.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, ο ρόλος των μαρτύρων είναι καθοριστικός για το σπάσιμο του κύκλου του σχολικού εκφοβισμού.

Τι να κάνουν οι εκπαιδευτικοί

Ο εκφοβισμός είναι πρόβλημα σχολικής πειθαρχίας. Οι εκπαιδευτικοί έχουν ευθύνη για την ασφάλεια των παιδιών και τη δημιουργία πολιτισμένου κλίματος στο σχολείο. Κάθε φαινόμενο εκφοβισμού θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και από τη ρίζα του. Από την πρώτη ημέρα πρέπει να εξηγηθεί στα παιδιά τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός κι ότι είναι ευθύνη όλων των παιδιών να αναφέρουν αν αντιληφθούν κάτι. Μαθητές, που εκφοβίζουν στη γειτονιά, δεν τολμούν να το κάνουν σε σχολεία, όπου οι κανόνες είναι ξεκάθαροι και οι παραβάσεις τους τιμωρούνται πάντα. Τα παιδιά πρέπει να διδαχτούν να σέβονται τις διαφορές μεταξύ τους υπογραμμμίζοντας σε όλα τα παιδιά πως οι άπραγοι παρατηρητές δεν είναι αθώοι. Η πρόληψη της βίας και η αρμονική συνύπαρξη θα πρέπει να είναι στην καρδιά των στόχων της παιδείας μας, τέτοια θέματα μπορούν να ‘δουλεύονται’ σε οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο.

EXTRA TIP: Διαχωρίσετε το εκφοβισμό από τον τσακωμό. Δυο παιδιά μπορεί να τσακωθούν αλλά την επόμενη μέρα μπορεί να συνεχίζουν να κάνουν παρέα ή απλά να απομακρυνθούν. Αντίθετα, στα παιδιά που εμπλέκονται σε περιστατικά εκφοβισμού, υπάρχει η έννοια της ανισορροπίας δύναμης και υπάρχει επανάληψη και σταθερότητα στο χρόνο.

Είναι χρέος μας να παρέχουμε στα παιδιά ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον

με ίσες ευκαιρίες για όλους και με σεβασμό στην διαφορετικότητα

και στις ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός